مىشود ، و براى نماز ميت ، سجده شكر و سجده هاى واجب قرآن غسل جنابت لازم نيست ، و براى نمازهاى مستحبى شرط صحت و درستى آنهاست .
" مسأله 379 " چون عرق جنب از حرام بنابر احتياط واجب نجس است ، پس كسى كه از حرام جنب شده چون اگر با آب گرم غسل كند عرق مىكند ، بايد با آب ملايم غسل كند تا هنگام غسل عرق نكند .
" مسأله 380 " كسى كه غسل جنابت كرده نبايد براى نماز وضو بگيرد و مىتواند با آن نماز بخواند ، ولى كافى بودن غسلهاى ديگر از وضو محل اشكال است ، و بنابر احتياط واجب بايد وضو هم بگيرد .
" مسأله 381 " كسى كه احتياطا غسل جنابت كرده بايد براى نماز وضو بگيرد .
احكام جنب :
" مسأله 382 " " جنابت " به دو چيز حاصل مىشود :
اول - نزديكى به طورى كه حد اقل به اندازه ختنه گاه داخل شود ، در زن باشد يا مرد ، در جلو باشد يا در عقب ، بالغ باشند يا نا بالغ ، هر چند در وطى در عقب اگر منى خارج نشود حكم از باب احتياط است ، و بايد به آنچه در مسأله " 389 " گفته مىشود عمل نمايد .
دوم - بيرون آمدن منى ، در بيدارى يا در خواب ، كم يا زياد ، از روى شهوت يا بدون آن ، از روى اختيار يا بدون آن ، زن باشد يا مرد ، هر چند جنب شدن زنها با خارج شدن منى كمتر از مردهاست ، اما در صورتى كه رطوبتى با شهوت مخصوص به حال انزال از زن خارج شود بنابر احتياط بايد هم غسل كند و هم وضو بگيرد ، مگر اين كه به منى بودن آن يقين كند كه در اين صورت غسل به تنهايى كفايت مىكند .
" مسأله 383 " اگر شك كند كه به مقدار ختنه گاه داخل شده يا نه ، غسل بر او واجب نيست .
" مسأله 384 " اگر رطوبتى از انسان بيرون آيد و نداند منى است يا ادرار و يا چيز ديگرى غير از اينها ، چنانچه با شهوت وجهش بيرون آمده يا فقط با شهوت خارج شده ولى پس از بيرون آمدن بدن سست شده حكم منى را دارد ، و اگر هيچ يك از نشانه ها يا بعضى از آنها را نداشته باشد حكم منى را ندارد ، و در بيمار همين كه از روى شهوت بيرون آيد حكم منى را خواهد داشت .
" مسأله 385 " اگر زن يقين كند آبى كه از او بيرون آمده منى است بايد غسل كند ، و چنانچه شك در منى بودن آن دارد ، اگر با شهوت بيرون آمده باشد - هر چند با جهش

75