خود - همچون سلام كردن ، جواب سلام ، نگاه ، توجه و خطاب - ميان دو طرف نزاع مساوات را رعايت نمايد ، هر چند از نظر شرافت و مقام و منزلت تفاوت داشته باشند .
همچنين جايز نيست به يكى از دو طرف چيزى القا كند يا روشى را ياد دهد كه در غلبه او بر طرف ديگر مؤثر باشد .
" مسأله 3107 " مكروه است قاضى در حال غضب يا عدم تعادل روحى از جهت تشنگى يا گرسنگى يا غصه يا غلبه درد يا خواب و يا احتياج به قضاى حاجت و مانند اينها اقدام به قضاوت نمايد .
" مسأله 3108 " سزاوار بلكه گاه واجب است قاضى با هيأتى از كارشناسان امور قضايى و احكام اسلامى مشورت نموده سپس قضاوت نمايد . بلكه جايز است به طور شورايى حكم شود ، به اين شكل كه در دادگاه علاوه بر قاضى چند مستشار قضايى كه شرايط قضاوت را دارا هستند وجود داشته باشند و با دقت بر جريان كار دادرسى نظارت كنند ، و حكم نهايى طبق نظر همگى يا اكثريت اعضا صادر شود .
" مسأله 3109 " دادن رشوه به قاضى و گرفتن آن - هر چند به نام هديه باشد - حرام است ، ولى چنانچه كسى براى رسيدن به حق مشروع خود ناچار به پرداخت رشوه باشد ، براى دهنده جايز و براى گيرنده حرام است . و اگر كسى گرفته باشد بايد آن را به صاحبش برگرداند ، و اگر تلف شده قيمت آن را بپردازد .
دادخواهى :
در طرح دعوى به كسى كه ادعاى چيزى را دارد و معمولا اگر ادعا را رها كند دعوى تمام مىشود " مدعى " و به كسى كه ادعا عليه او صورت گرفته " مدعى عليه " گفته مىشود ، و اگر مدعى عليه اقرار نكرده و ادعاى مدعى را انكار نمايد به او " منكر " مىگويند .
" مسأله 3110 " در امر دادخواهى تمامى افراد - از بالا ترين مقام تا پايين ترين آن - با يكديگر يكسان و برابر هستند ، بنابراين اگر كسى نسبت به يكى از مقامها يا يكى از قضات شكايتى داشته باشد ، چنانچه از قضاوت محاكم رسمى رضايت دارد مىتواند شكايت را همانجا مطرح كند ، و اگر نه مىتواند به محكمه مورد توافق يكديگر مراجعه كند .
" مسأله 3111 " هر كسى كه به نظر خود داراى حقى بوده و مدعى آن است مىتواند - بلكه گاه واجب است - براى احقاق آن حق به دادگاه صالح مراجعه نمايد ، و فرقى نيست كه مدعى شخص حقيقى باشد يا شخصيت حقوقى ، و ادعاى او در برابر اشخاص حقيقى

564