و هم چنين موش و خزندگانى مانند مار و سوسمار كه در داخل زمين زندگى مىكنند - اگر خون جهنده داشته باشند - در صورتى كه به خودى خود بميرند نجس مىباشند ، بلكه اگر سر آنها را هم ببرند يا آنها را شكار كنند پاك شدن بدنشان محل اشكال است .
" مسأله 2925 " حيوان حلال گوشتى كه مانند ماهى خون جهنده ندارد اگر به خودى خود بميرد پاك است ، ولى گوشت آن حلال نيست .
" مسأله 2926 " اگر از شكم حيوان زنده بچه مرده اى بيرون آيد يا آن را بيرون آورند ، خوردن گوشت آن بچه حرام است .
" مسأله 2927 " اگر حيوانى را شكار كنند يا سر ببرند و بچه زنده اى از شكمش بيرون آيد ، چنانچه آن بچه را به دستورى كه در شرع معين شده سر ببرند حلال است ، و اگر نه حرام مىباشد .
" مسأله 2928 " اگر حيوانى را شكار كنند يا سر ببرند و بچه مرده اى از شكمش بيرون آورند ، چنانچه خلقت آن بچه كامل باشد و مو يا پشم در بدنش روييده و در اثر كشتن مادرش مرده باشد پاك و حلال است ، ولى اگر پيش از كشتن مادرش مرده باشد نجس و حرام است .
دستور سر بريدن حيوان ( ذبح ) :
" مسأله 2929 " دستور سر بريدن حيوان آن است كه چهار رگ بزرگ گردن آن را - يعنى : " ناى ( راه نفس ) " ، " مرى ( راه غذا ) " و دو شاهرگ حيوان - از زير برآمدگى گلو به طور كامل و پيوسته ببرند و جدا نمايند ، و اگر آنها را بشكافند ولى جدا نكنند بنابر احتياط واجب كافى نيست .
" مسأله 2930 " اگر بعضى از چهار رگ را ببرند و صبر كنند تا حيوان بميرد و بعد بقيه را ببرند فايده ندارد ، بلكه اگر به اين مقدار هم صبر نكنند ولى به طور معمول و به گونه اى كه عمل واحد حساب شود چهار رگ را پشت سر هم نبرند - اگر چه پيش از جان دادن حيوان بقيه رگها را ببرند - محل اشكال است .
" مسأله 2931 " بايد چهار رگ حيوان را به نحو متعارف از رو ببرند ، پس اگر سر آن را از پشت ببرند - هر چند چهار رگ آن بريده شود - كفايت نمىكند . همچنين است بنابر احتياط اگر كارد را در گلوى حيوان فرو برند و به طرف بالا بكشند تا چهار رگ آن بريده شود .
" مسأله 2932 " اگر ذبح كننده اشتباه كند و سر حيوان را از بالاى برآمدگى گلو ببرد

527