مسائل طلاق " طلاق " صيغه اى است كه عقد دائم را به هم مىزند و موجب جدايى زن و شوهر مىشود . اسلام همان گونه كه نسبت به ازدواج سفارش نموده و آن را سنت پيامبر اكرم ( ص ) دانسته طلاق را مورد نكوهش و مذمت شديد قرار داده است ، در بعضى از روايات وارد شده كه : " از ميان چيزهاى حلال طلاق مبغوضترين آنها نزد خداوند مىباشد " .
بر اين اساس از طرفى دستورات اسلام نسبت به ازدواج به شكلى است كه پايه هاى آن به حدى قوى و محكم به وجود آيد كه كمتر منجر به طلاق شود و از طرف ديگر محدوديتهاى زيادى در شرايط و احكام طلاق قرار داده شده تا كمتر تحقق يابد ، ولى با اين حال اگر ادامه زندگى و رابطه همسرى بين زن و شوهر موجب عسر و حرج و فشارهاى روحى و اختلافات شديد و غير قابل اصلاح شود ، اسلام طلاق را راه نجات زن و شوهر دانسته است .
" مسأله 2751 " مردى كه زن خود را طلاق مىدهد بايد عاقل و بنابر احتياط واجب بالغ باشد و به اختيار خود طلاق دهد ، پس اگر او را مجبور كنند كه زنش را طلاق دهد باطل است . همچنين بايد قصد طلاق داشته باشد ، پس اگر صيغه طلاق را بدون اراده يا به شوخى بگويد صحيح نيست .
" مسأله 2752 " زنى را كه مىخواهند طلاق دهند بايد داراى دو شرط باشد :
الف - هنگام طلاق از خون حيض يا نفاس پاك باشد .
ب - در پاكى پس از حيض و نفاس يا در حال نفاس و حيض كه پيش از اين پاكى بوده شوهرش با او نزديكى نكرده باشد . و تفصيل اين دو شرط در مسائل آينده بيان مىشود .
" مسأله 2753 " طلاق دادن زن در حال حيض يا نفاس در سه صورت صحيح است :
1 - شوهر پس از ازدواج با او نزديكى نكرده باشد .

( 1 ) برگرفته از وسائل الشيعه ، كتاب الطلاق ، باب 1 از ابواب " مقدمات الطلاق وشرائطه " ، حديث 5 .

490