مسائل محجوران محجور " كسى است كه شرعا حق تصرف در اموال خود را نداشته باشد و ديگران زندگى او را سرپرستى مىكنند .
" مسأله 2475 " محجور چهار دسته مىباشد :
1 - كودكى كه هنوز بالغ نشده است ، و علائم بلوغ در مسأله " 1 " گذشت .
2 - ديوانه 3 - سفيه ، يعنى كسى كه در امور مالى نفع و ضرر خود را به خوبى تشخيص نمىدهد و بسا دارايى خود را در امور بيهوده مصرف مىكند .
4 - ورشكسته اى كه حكم ورشكستگى او توسط حاكم شرع صادر شده است .
" مسأله 2476 " انسان مىتواند در مرضى كه به آن از دنيا مىرود در حالى كه هوش و عقل او بجاست هر اندازه از دارايى خود را به مصرف خود يا خانواده يا مهمان و يا ساير مصارف برساند ، به شرط آن كه اسراف به شمار نيايد . همچنين مىتواند دارايى خود را به كسى بفروشد يا اجاره دهد ، بلكه اگر مال خود را به كسى ببخشد و تحويل او دهد يا ارزانتر از قيمت بفروشد يا اجاره دهد نيز صحيح است ، ولى بنابر احتياط مستحب در زيادتر از يك سوم مال اين كار را نكند يا رضايت ورثه را به دست آورد .
" مسأله 2477 " اگر مريض در مرضى كه به آن از دنيا مىرود بخواهد واجبات مالى خود نظير خمس ، زكات و كفارات را بپردازد - هر چند از يك سوم دارايى او بيشتر باشد - نيازى به رضايت ورثه ندارد .
" مسأله 2478 " كسى كه گاهى عاقل و گاهى ديوانه است تصرف وى در زمان ديوانگى صحيح نيست ، و نمى توان با او معامله و خريد و فروش كرد .
" مسأله 2479 " كودك نا بالغ و شخص سفيه نمىتوانند چيزى را قرض نمايند و يا خريد و فروش نسيه انجام دهند ، همچنين نمىتوانند براى كارى خود را اجير نمايند يا در

441