نرود جاهاى ديگر بدن پاك است ، مگر اين كه عرق زياد و متصل باشد ، هر چند جابجا نشود .
ولى رطوبت تنها وكم موجب سرايت نجاست به جاهاى ديگر نمىشود .
" مسأله 110 " اخلاطى كه از بينى يا گلو مىآيد اگر غليظ بوده و خون داشته باشد ، جايى كه خون دارد نجس و بقيه آن پاك است ، پس اگر به بيرون دهان يا بينى برسد ، مقدارى را كه انسان يقين دارد جاى نجس اخلاط به آن رسيده نجس و محلى را كه شك دارد پاك مىباشد .
" مسأله 111 " اگر آب دهان و بينى در داخل به خون برسد و بعد از خارج شدن به خون آلوده نباشد پاك است .
" مسأله 112 " چيزهايى مانند ابزار پزشكى كه وارد بدن مىشود و با نجاست بر خورد مىكند ، اگر هنگام بيرون آوردن آلوده به نجاست نباشد پرهيز از آن لازم نيست .
احكام نجاسات :
" مسأله 113 " نجس كردن قرآن به تفصيلى كه در مسأله " 190 " گفته مىشود حرام و آب كشيدن آن واجب است .
" مسأله 114 " خوردن و آشاميدن چيز نجس و نيز خورانيدن آن به ديگران حتى به اطفال در صورتى كه ضرر قابل توجه داشته باشد حرام است ، بلكه اگر ضرر هم نداشته باشد بنابر احتياط بايد از آن خوددارى كنند ، ولى اگر خود كودك خوراكى را نجس كند و يا با دست نجس آن را بخورد ، جلوگيرى از او لازم نيست .
" مسأله 115 " اگر انسان ببيند كسى چيز نجسى را مىخورد يا با لباس نجس نماز مىخواند ، لازم نيست به او بگويد ، مگر اين كه طرف به اصل حكم شرعى جاهل باشد ، كه در اين صورت لازم است حكم خدا به او گفته شود .
" مسأله 116 " اگر صاحبخانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است بايد به مهمانها بگويد ، و اگر يكى از مهمانها بفهمد لازم نيست به ديگران خبر دهد ، ولى چنانچه طورى با آنان معاشرت دارد كه مىداند به واسطه نگفتن خود او هم نجس مىشود ، بايد بعد از غذا به آنان بگويد .
" مسأله 117 " اگر جايى از خانه يا فرش كسى نجس باشد و ببيند بدن يا لباس يا چيز ديگر كسانى كه وارد خانه او مىشوند با رطوبت به جاى نجس رسيده است ، لازم نيست به آنان بگويد ، مگر اين كه او آنان را دعوت كرده و چيز نجس را در اختيارشان گذاشته باشد ، يا اين كه بخواهد يا ناچار باشد با آنان هم غذا شود و مىداند به واسطه نجس بودن آنان

35