بنابر احتياط واجب اگر عمدا سر زير آب برد يا قى كند يا اماله نمايد و يا نسبت دروغ به خدا يا پيامبر ( ص ) و يا امامان ( ع ) بدهد .
2 - بنابر احتياط واجب اگر در ياد گرفتن مسأله كوتاهى نموده و به دليل ندانستن مسأله روزه خود را باطل كرده باشد .
3 - چنانچه بر اثر آروغ زدن چيزى را كه در دهانش آمده از روى عمد فرو برد .
4 - اگر شك كند مغرب شده يا نه و يا گمان كند مغرب شده است و با اين حال عمدا افطار كند .
5 - اگر با اين كه توان تشخيص وقت را داشته به گفته شخصى كه در شرع اعتبار ندارد روزه خود را افطار نمايد و بعد معلوم شود مغرب نشده است .
6 - اگر غير از جماع و استمناء كارى كه حلال است و روزه را باطل مىكند انجام دهد و بعد با كار حرامى بجز جماع و استمناء روزه خود را باطل نمايد ، گرچه در اين صورت بنابر احتياط مستحب كفاره جمع بدهد .
7 - بنابر احتياط مسافرى كه پيش از رسيدن به حد ترخص عمدا روزه خود را باطل كند .
" مسأله 1548 " اگر روزه روز معينى را كه بر اثر نذر بر خود واجب نموده از روى عمد باطل نمايد ، علاوه بر قضاى آن بنابر احتياط واجب شصت فقير را اطعام كند تا سير شوند .
موارد كفاره جمع " مسأله 1549 " بنابر احتياط واجب در موارد زير كفاره جمع بر انسان واجب مىشود ، يعنى هم بايد دو ماه را روزه بگيرد و هم شصت فقير را سير نمايد و هم يك بنده را در صورت امكان آزاد كند :
1 - هر گاه روزه دار با چيز حرام روزه خود را باطل كند ، چه آن چيز اصلا حرام باشد - مثل شراب و زنا - يا به جهتى حرام شده باشد ، مثل نزديكى با همسر در حال حيض ، يا خوردن و آشاميدن چيزى كه براى او ضرر قابل توجه دارد .
2 - هر گاه روزه دار دروغى را به خدا يا پيامبر ( ص ) يا يكى از امامان ( ع ) و يا بنابر احتياط به حضرت زهرا يا ساير پيامبران و جانشينان آنان نسبت دهد .
3 - هر گاه روزه دار آروغ بزند و چيزى كه از صورت غذا بودن بيرون رفته به دهانش بيايد و از روى عمد فرو دهد .

( 1 ) موضوع ( آزاد كردن بنده ) در اين زمان منتفى است .

271