مسجد براى غير دفن مردگان وقف شده جايز نيست . همچنين دفن ميت در قبر ميت ديگر چنانچه موجب نبش قبر شود حرام است ، مگر اين كه قبر اول كهنه شده و ميت آن از بين رفته باشد .
" مسأله 664 " چيزى كه از ميت جدا مىشود - اگر چه مو و ناخن يا دندانش باشد - چنانچه موجب نبش قبر نباشد بايد با او دفن شود ، و بنابر احتياط در كفن او بگذارند ، ولى اگر موجب نبش قبر شود احتياط آن است كه جدا دفن شود . و نيز ناخن و دندانى كه در حال زندگى از انسان جدا مىشود مستحب است دفن شود .
" مسأله 665 " اگر بچه در رحم مادر بميرد بايد به آسانترين راه او را بيرون آورند ، و چنانچه ناچار شوند او را قطعه قطعه كنند اشكال ندارد ، و در صورتى كه شوهرش اهل فن باشد بايد او بچه را بيرون آورد ، و اگر نه زنى كه اهل فن باشد ، و اگر آن هم ممكن نشود مرد محرمى كه اهل فن باشد ، و در غير اين صورت مرد نامحرمى كه اهل فن باشد بچه را بيرون آورد ، و در صورتى كه آن هم ممكن نشود ، كسى كه اهل فن نباشد مىتواند بچه را بيرون آورد .
" مسأله 666 " هر گاه مادر بميرد و بچه در رحم او زنده باشد - گرچه اميد به زنده ماندن طفل نداشته باشند - بايد به وسيله كسانى كه در مسأله پيش گفته شد از هر طرفى كه بچه سالم بيرون مىآيد او را بيرون آورند و شكم مادر را بدوزند ، ولى اگر بين پهلوى چپ و راست در سالم بودن بچه فرقى نباشد ، احتياط واجب آن است كه او را از پهلوى چپ بيرون آورند .
مستحبات دفن :
" مسأله 667 " رعايت موارد زير هنگام دفن ميت مستحب است :
1 - به قصد رجاء و اميد ثواب قبر را به اندازه قد انسان متوسط گود كنند .
2 - ميت را در نزديكترين قبرستان دفن نمايند ، مگر آن كه قبرستان دور تر به دلايلى - مانند مدفون بودن افراد صالح در آن يا رفت و آمد بيشتر مردم براى فاتحه خوانى - بر قبرستان نزديكتر فضيلت داشته باشد .
3 - جنازه را در چند مترى قبر روى زمين گذارده تا سه بار كم كم نزديك قبر ببرند ، و در هر مرتبه زمين بگذارند و بردارند و در نوبت چهارم وارد قبر كنند . و اگر ميت مرد است ، بار سوم طورى او را زمين بگذارند كه سر او در طرف پايين قبر قرار گيرد و بار چهارم او را از طرف سر وارد قبر نمايند ، و اگر ميت زن است ، در مرتبه سوم به طرف قبله قبر بگذارند

124