مسأله 417 - اگر خون استحاضه در باطن باشد و بيرون نيايد ، وضوء و غسل باطل نمى شود . و اگر بيرون بيايد هر چند كم باشد وضوء و غسل را باطل مى كند .
مسأله 418 - زن مستحاضه اگر بعد از نماز خود را وارسى كند و خون نبيند اگرچه بداند دوباره خون مى آيد ، با وضويى كه دارد مى تواند نماز بخواند .
مسأله 419 - زن مستحاضه اگر بداند از وقتى كه مشغول وضوء يا غسل شده خونى از او بيرون نيامده ، مى تواند خواندن نماز را تأخير بيندازد .
مسأله 420 - اگر مستحاضه بداند كه پيش از گذشتن وقت نماز به كلى پاك مى شود ، يا به اندازه خواندن نماز خون بند مى آيد ، بايد صبر كند و نماز را در وقتى كه پاك است بخواند .
مسأله 421 - اگر بعد از وضوء و غسل ، خون در ظاهر قطع شود و مستحاضه بداند كه اگر نماز را تأخير بيندازد ، به مقدارى كه وضوء و غسل و نماز را بجا آورد به كلى پاك مى شود ، بايد نماز را تأخير بيندازد و موقعى كه به كلى پاك شد دوباره وضوء و غسل را بجا آورد و نماز را بخواند . و اگر وقت نماز تنگ شد ، لازم نيست وضوء و غسل را دوباره بجا آورد ، بلكه با وضوء و غسلى كه دارد مى تواند نماز بخواند .
مسأله 422 - مستحاضه كثيره و متوسطه وقتى به كلى از خون پاك شد بايد غسل كند ، ولى اگر بداند از وقتى كه براى نماز پيش مشغول غسل شده ديگر خون نيامده لازم نيست دوباره غسل نمايد .
مسأله 423 - مستحاضه قليله بعد از وضوء و مستحاضه كثيره و متوسطه بعد از غسل و وضوء ، بايد فورا مشغول نماز شود ولى گفتن اذان و اقامه و خواندن دعاهاى قبل از نماز اشكال ندارد . و در نماز هم مى تواند كارهاى مستحب مثل قنوت و غير آن را بجا آورد .
مسأله 424 - زن مستحاضه اگر بين غسل و نماز فاصله بيندازد ، بايد دوباره غسل كند و بلا فاصله مشغول نماز شود .

72