غير اينها ، چنانچه با شهوت و جستن بيرون آمده و بعد از بيرون آمدن آن ، بدن سست شده ، آن رطوبت حكم منى دارد ، و اگر هيچ يك از اين سه نشانه يا بعضى از اينها را نداشته باشد ، حكم منى ندارد . ولى در مريض لازم نيست آن آب ، با جستن بيرون آمده باشد ، بلكه اگر با شهوت بيرون آيد در حكم منى است .
مسأله 357 - اگر در مردى كه مريض نيست آبى بيرون آيد كه يكى از سه نشانه‌اى كه در مسأله پيش گفته شد داشته باشد و نداند نشانه‌هاى ديگر را داشته يا نه چنانچه قبل از بيرون آمدن آب استبراء از بول نموده متعين است وضوء بگيرد و چنانچه استبراء از بول نموده و بعدا مسلما جنب شده و غسل هم كرده ولى استبراء از جنابت ننموده متعين است غسل ، و چنانچه از هر دو استبراء نموده اگر حالت سابقه‌اش عدم وضوء بوده وضوء كافى است ، و الا بايد جمع كند بين غسل و وضوء مگر آنكه احتمال بدهد آن آب نه بول بوده نه منى در اين صورت نه غسل لازم است نه وضوء حالت قبل هر چه باشد وضوء يا عدم وضوء .
مسأله 358 - مستحب است انسان بعد از بيرون آمدن منى بول كند . و اگر بول نكند و بعد از غسل رطوبتى از او بيرون آيد ، كه نداند منى است يا رطوبت ديگر ، حكم منى دارد .
مسأله 359 - اگر انسان جماع كند و به اندازه ختنه‌گاه يا بيشتر داخل شود ، در زن باشد يا در مرد ، در قبل باشد يا در دبر ، بالغ باشد يا نابالغ ، اگر چه منى بيرون نيايد هر دو جنب مى شوند .
مسأله 360 - اگر شك كند كه به مقدار ختنه‌گاه داخل شده يا نه غسل بر او واجب نيست .
مسأله 361 - اگر نعوذ بالله حيوانى را وطى كند ، يعنى با او نزديكى نمايد و منى بيرون نيايد ، جنب نمى شود .
مسأله 362 - اگر منى از جاى خود حركت كند و بيرون نيايد ، يا انسان شك كند كه منى از او بيرون آمده يا نه ، غسل بر او واجب نيست .

62