خوب و بد را بفهمد ، و اگر كافر غير كتابى يا كسى كه اظهار دشمنى با اهل بيت و پيغمبر صلى الله عليه و سلم مى كند ، حيوانى را شكار نمايد ، آن شكار حلال نيست . سوم - اسلحه را براى شكار كردن حيوان به كار برد و اگر مثلا جايى را نشان كند و اتفاقا حيوانى را بكشد ، آن حيوان پاك نيست و خوردن آن هم حرام است . چهارم - در وقت به كار بردن اسلحه نام خدا را ببرد و چنانچه عمدا نام خدا را نبرد شكار حلال نمى شود ، ولى اگر فراموش كند اشكال ندارد . پنجم - وقتى به حيوان برسد كه مرده باشد ، يا اگر زنده است به اندازه سر بريدن ان وقت نباشد و چنانچه به اندازه سر بريدن وقت باشد و سر حيوان را نبرد تا بميرد حرام است .
مسأله 2596 - اگر دو نفر حيوانى را شكار كنند ، و يكى از آنان مسلمان يا كتابى و ديگرى كافر غير كتابى باشد يا يكى از آن دو نام خدا را ببرد و ديگرى عمدا نام خدا را نبرد ، آن حيوان حلال نيست .
مسأله 2597 - اگر بعد از آنكه حيوانى را تير زدند مثلا در اب بيفتد ، و انسان بداند كه حيوان به واسطه تير و افتادن در آب جان داده ، حلال نيست .
بلكه اگر شك كند كه فقط براى تير بوده يا نه ، حلال نمى باشد .
مسأله 2598 - اگر با سگ غصبى يا اسلحه غصبى حيوانى را شكار كند ، شكار حلال است و مال خود او مى شود ولى گذشته از اينكه گناه كرده ، بايد اجرت اسلحه يا سگ را به صاحبش بدهد .
مسأله 2599 - اگر با شمشير يا چيز ديگرى كه شكار كردن با آن صحيح است با شرطهايى كه در صفحه گذشته گفته شد ، حيوانى را دو قسمت كنند ، و سر و گردن در يك قسمت بماند و انسان وقتى برسد كه حيوان زنده باشد ولى به اندازه سر بريدن وقت نباشد ، اما اگر به اندازه سر بريدن وقت باشد و ممكن باشد كه مقدارى زنده بماند ، قسمتى كه سر و گردن ندارد حرام و قسمتى كه سر و گردن دارد ، اگر سر آن را به دستورى كه در شرع معين شده ببرند حلال و اگر نه آن هم حرام مى باشد .

449