باشد به نحوى كه عرفا بگويند اين شخص مى تواند بدون زكات زندگى بكند در اين صورت واجب است ياد بگيرد و با زكات نمى تواند زندگى كند ولى تا وقتى مشغول ياد گرفتن است ، مى تواند زكات بگيرد .
مسأله 1929 - به كسى كه قبلا فقير بوده و مى گويد فقيرم ، اگر چه انسان از گفته او اطمينان پيدا نكند ، مى شود زكات داد .
مسأله 1930 - كسى كه مى گويد فقيرم و قبلا فقير نبوده ، يا معلوم نيست فقير بوده يا نه ، چنانچه از گفته او اطمينان پيدا نشود و خود او هم ثقه نباشد احتياط واجب آن است كه به او زكات ندهند .
مسأله 1931 - كسى كه بايد زكات بدهد ، اگر از فقيرى طلبكار باشد 7 مى تواند طلبى را كه از او دارد ، بابت زكات حساب كند .
مسأله 1932 - اگر فقير بميرد و مال او به اندازه قرضش نباشد ، انسان مى تواند طلبى را كه از او دارد بابت زكات حساب كند ، ولى اگر مال او به اندازه قرضش باشد و ورثه قرض او را ندهند ، يا به جهت ديگر انسان نتواند طلب خود را بگيرد ، نبايد طلبى را كه از او دارد ، بابت زكات حساب كند .
مسأله 1933 - چيزى را كه انسان بابت زكات به فقير مى دهد لازم نيست به او بگويد كه زكات است ، بلكه اگر فقير ، خجالت بكشد ، مستحب است به اسم پيشكش بدهد ولى بايد قصد زكات نمايد .
مسأله 1934 - اگر به خيال اينكه كسى فقير است به او زكات بدهد ، بعد فهميد فقير نبوده ، ، يا از روى ندانستن مسأله به كسى كه مى داند فقير نيست زكات بدهد ، كافى نيست ، پس چنانچه چيزى را كه به او داده باقى باشد ، بايد از او بگيرد و به مستحق بدهد و اگر از بين رفته باشد پس اگر كسى كه آن چيز را گرفته مى دانسته زكات است ، انسان بايد عوض آن را از او بگيرد و به مستحق بدهد ، و اگر نمى دانسته زكات است ، نمى تواند چيزى از او بگيرد و بايد از مال خودش زكات را به مستحق بدهد .

332