مسألة 1676 - اگر عمدا روزه خود را باطل كند ، و بعد عذرى مانند حيض يا نفاس يا مرض براى او پيدا شود ، كفاره از او ساقط است .
مسألة 1677 - اگر يقين كند كه روز اول ماه رمضان است و عمدا روزه خود را باطل كند ، بعد معلوم شود كه آخر شعبان بوده كفاره بر او واجب نيست .
مسألة 1678 - اگر انسان شك كند كه آخر رمضان است يا اول شوال و عمدا روزه خود را باطل كند ، بعد معلوم شود اول شوال بوده كفاره بر او واجب نيست .
مسألة 1679 - اگر روزه دار در ماه رمضان با زن خود كه روزه دار است جماع كند چنانچه زن را مجبور كرده باشد ، كفاره روزه خودش و روزه زن را بايد بدهد و اگر زن به جماع راضى بوده ، بر هر كدام يك كفاره واجب مى شود .
مسألة 1680 - اگر زنى شوهر روزه دار خود را مجبور كند كه جماع نمايد ، يا كار ديگرى كه روزه را باطل مى كند انجام دهد ، واجب نيست كفاره روزه شوهر را بدهد .
مسأله 1681 - اگر روزه دار در ماه رمضان ، زن خود را مجبور به جماع كند و در بين جماع ، زن راضى شود ، بايد مرد دو كفاره و زن يك كفاره بدهد .
مسألة 1682 - اگر روزه دار در ماه رمضان با زن روزه دار خود كه خواب است جماع نمايد ، يك كفاره بر او واجب مى شود و روزه زن صحيح است و كفاره هم بر او واجب نيست .
مسألة 1683 - اگر مرد زن خود را مجبور كند كه غير جماع كار ديگرى كه روزه را باطل مى كند بجا آورد ، كفاره زن را نبايد بدهد و بر خود زن هم كفاره واجب نيست .
مسألة 1684 - كسى كه به واسطة مسافرت يا مرض روزه نمى گيرد ، نمى تواند زن روزه دار خود را مجبور به جماع كند . ولى اگر او را مجبور نمايد ، كفاره بر او واجب نيست .

288