مسأله 1334 - مسافرى كه در سفر از وطن خود عبور مى كند ، وقتى به جايى برسد كه اهل وطن خود را ببيند و صداى اذان آن را بشنود ، بايد نماز را تمام بخواند .
مسأله 1335 - مسافرى كه در بين مسافرت به وطنش رسيده ، تا وقتى در آنجا هست بايد نماز را تمام بخواند . ولى اگر بخواهد از آنجا هشت فرسخ برود ، يا چهار فرسخ برود و قبل از ماندن ده روز برگردد ، وقتى به جايى برسد كه اهل وطن را نبيند و صداى اذان آن را نشنود ، بايد نماز را شكسته بخواند .
مسأله 1336 - جايى را كه انسان براى اقامت و زندگى خود اختيار كرده وطن اوست ، چه در آنجا به دنيا آمده و وطن پدر و مادرش باشد ، يا خودش آنجا را براى زندگى اختيار كرده باشد .
مسأله 1337 - اگر قصد دارد در جايى كه وطن اصليش نيست مدتى بماند و بعد به جاى ديگر رود ، آنجا وطن او حساب نمى شود .
مسأله 1338 - جايى را كه انسان محل زندگى خود قرار داده و مثل كسى كه آنجا وطن اوست در آنجا زندگى مى كند مانند اكثر طلابى كه در حوزه هاى علميه ساكن مى باشند كه اگر مسافرتى براى او پيش آيد ، دوباره به همانجا برمىگردد ، اگر چه قصد نداشته باشد كه هميشه در آنجا بماند ، وطن او حساب مى شود يعنى در حكم وطن است .
مسأله 1339 - كسى كه در دو محل زندگى مى كند ، مثلا شش ماه در شهرى و شش ماه در شهر ديگر مى ماند ، هر دو وطن اوست ، و نيز كسى كه بيشتر از دو محل را براى زندگى خود اختيار كرده باشد ، همه آنها وطن او حساب مى شود .
مسأله 1340 - كسى كه در جايى ملك دارد ، ولو موقعى كه آن ملك را دارد شش ماه با قصد توطن در آنجا بماند حكم كسى است كه ملك ندارد تا وقتى كه از آن محل اعراض ننموده ، هر وقت در مسافرت به آنجا برسد بايد نماز را تمام

236