اگر از روى فراموشى يا ندانستن مسأله باشد صحيح است و اگر در بين خواندن حمد و سوره هم بفهمد اشتباه كرده ، لازم نيست مقدارى را كه خوانده دوباره بخواند .
مسأله 1003 - اگر كسى در خواندن حمد و سوره بيشتر از معمول صدايش را بلند كند ، مثل آنكه آنها را با فرياد بخواند ، نمازش باطل است .
مسأله 1004 - انسان بايد نماز را ياد بگيرد كه غلط نخواند و كسى كه به هيچ قسم نمى تواند صحيح آن را ياد بگيرد ، بايد هر طور كه مى تواند بخواند ، و بهتر آن است كه نماز را به جماعت بجا آورد .
مسأله 1005 - كسى كه حمد و سوره و چيزهاى ديگر نماز را به خوبى نمى داند و مى تواند ياد بگيرد و چنانچه وقت نماز وسعت دارد ، بايد ياد بگيرد و اگر وقت تنگ است در صورتى كه ممكن باشد ، بايد نمازش را به جماعت بخواند .
مسأله 1006 - مزد گرفتن براى ياد دادن واجبات نماز جايز است ، و همچنين براى مستحبات آن اشكال ندارد .
مسأله 1007 - اگر يكى از كلمات حمد يا سوره را نداند ، يا عمدا آن را نگويد يا بجاى حرفى ديگر بگويد مثلا بجاى ( ض ) ( ظ ) بگويد ، يا جايى كه بايد بدون زير وزبر خوانده شود ، زير وزبر بدهد يا تشديد را نگويد نماز او باطل است .
مسأله 1008 - اگر انسان كلمه‌اى را صحيح بداند و در نماز همانطور بخواند و بعد بفهمد غلط خوانده لازم نيست دوباره نماز را بخواند و يا اگر وقت گذشته قضاء نمايد .
مسأله 1009 - اگر زير و زبر كلمه‌اى را نداند و يا نداند مثلا كلمه‌اى به ( س ) است يا به ( ص ) بايد ياد بگيرد و چنانچه دو جور يا بيشتر بخواند ، مثل آنكه در اهدنا الصراط المستقيم مستقيم را يك مرتبه با سين و يك مرتبه با صاد بخواند ، نمازش باطل است مگر آنكه آن كلمه بر هر دو تقدير از اذكار باشد .
مسأله 1010 - اگر در كلمه‌اى ( واو ) باشد و حرف قبل از واو در آن كلمه پيش

176