< فهرس الموضوعات > قيام ( ايستادن ) < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > قرائت < / فهرس الموضوعات > مسأله 961 - كسى كه لال است يا زبان او مرضى دارد كه نمى تواند الله اكبر را درست بگويد ، بايد به هر طور كه مى تواند بگويد و اگر هيچ نمى تواند بگويد ، بايد در قلب خود بگذراند و براى تكبير با انگشت اشاره كند و زبانش را هم اگر مى تواند حركت دهد .
مسأله 962 - مستحب است بعد از تكبير ششم بگويد : يا محسن قد اتاك المسئ وقد امرت المحسن ان يتجاوز عن المسئ انت المحسن وانا المسئ به حق محمد وآل محمد صلى على محمد وآل محمد و تجاوز عن قبيح ما تعلم منى يعنى اى خدايى كه به بندگان احسان مى كنى ، بنده گنه كار به در خانه تو آمده و تو امر كرده اى كه نيكوكار از گناهكار بگذرد ، تو نيكوكارى و من گناهكار ، به حق محمد وآل محمد صلى الله عليه وآله رحمت خود را بر محمد وآل محمد بفرست و از بديهايى كه مى دانى از من سر زده بگذر .
مسأله 963 - مستحب است موقع گفتن تكبير اول نماز و تكبيرهاى بين نماز دستها را تا مقابل گوشها بالا ببرد .
مسأله 964 - اگر شك كند كه تكبيرة الاحرام را گفته يا نه ، چنانچه مشغول خواندن چيزى شده ، به شك خود اعتنا نكند و اگر چيزى نخوانده ، بايد تكبير را بگويد .
مسأله 965 - اگر بعد از گفتن تكبيرة الاحرام شك كند كه آن را صحيح گفته يا نه ، چه مشغول خواندن چيزى شده باشد و چه آنكه چيزى نخوانده باشد لازم نيست تكبير را بگويد و نمازش صحيح است .
قيام ( ايستادن ) مسأله 966 - قيام در موقع گفتن تكبيرة الاحرام ركن است و همچنين قيام پيش از ركوع كه آن را قيام متصل به ركوع مى گويند ركن است ، ولى قيام در موقع

170