بگويد صحيح نيست .
مسأله 942 - اذان و اقامه بايد بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود ، و اگر عمدا يا از روى فراموشى پيش از وقت بگويد باطل است .
مسأله 943 - اگر پيش از گفتن اقامه شك كند كه اذان گفته يا نه ، اذان را بگويد ، ولى اگر مشغول اقامه شود و شك كند كه اذان گفته يا نه ، نبايد اذان بگويد .
مسأله 944 - اگر در بين اذان يا اقامه پيش از آنكه قسمتى را بگويد شك كند كه قسمت پيش از آن را گفته يا نه ، بايد قسمتى را كه در گفتن آن شك كرده بگويد ، ولى اگر در حال گفتن قسمتى از اذان يا اقامه شك كند كه آنچه پيش از آن است گفته يا نه ، گفتن آن لازم نيست .
مسأله 945 - مستحب است انسان در موقع گفتن اذان رو به قبله بايستد ، و احتياط لازم آن است كه در موقع گفتن شهادتين رو به قبله بايستد و نيز مستحب است با وضوء يا غسل باشد و دستها را به گوش بگذارد و صدا را بلند نمايد و بكشد . و بين جمله‌هاى اذان كمى فاصله دهد ، و بين آنها حرف نزند .
مسأله 946 - مستحب است بدن انسان در موقع گفتن اقامه آرام باشد و آن را از اذان آهسته تر بگويد و جمله‌هاى آن را به هم نچسباند ولى به اندازه اى كه بين جمله‌هاى اذان فاصله مى دهد ، بين جمله‌هاى اقامه فاصله ندهد .
مسأله 947 - مستحب است بين اذان و اقامه يك قدم بردارد ، يا قدرى بنشيند ، يا سجده كند ، يا ذكر بگويد ، يا دعا بخواند ، يا قدرى ساكت باشد ، يا حرفى بزند ، يا دو ركعت نماز بخواند ، ولى حرف زدن بين اذان و اقامه نماز صبح ، و نماز خواندن بين اذان و اقامه نماز مغرب مستحب نيست ، بلكه در نماز مغرب خصوص نشستن مختصر و شبيه آن مستحب است .
مسأله 948 - مستحب است كسى را كه براى گفتن اذان معين مى كنند ، عادل و وقت شناس و صدايش بلند باشد و اذان را در جاى بلند بگويد .

167