احكام قسم خوردن مسأله 2663 - اگر قسم بخورد كه كارى را انجام دهد يا ترك كند ، مثلا قسم بخورد كه روزه بگيرد ، يا دود استعمال نكند چنانچه عمدا مخالفت كند ، بايد كفاره بدهد يعنى يك بنده آزاد كند يا به ده فقير طعام دهد و يا ده فقير را بپوشاند و اگر اينها را نتواند بايد سه روز پى در پى روزه بگيرد .
مسأله 2664 - قسم چند شرط دارد : اول - كسى كه قسم مى خورد بايد بالغ و عاقل باشد و از روى قصد و اختيار قسم بخورد ، پس قسم خوردن بچه و ديوانه و مست و كسى كه مجبورش كرده اند ، درست نيست ، و همچنين است اگر در حال عصبانى بودن بى اختيار قسم بخورد . دوم - كارى را كه قسم مى خورد انجام دهد ، بايد واجب و مستحب نباشد . سوم - يه يكى از اسمهاى خداوند عالم قسم خورد كه به غير ذات مقدس او گفته نمى شود مانند ، خذا والله ، و نيز اگر به اسمى قسم بخورد كه به غير خدا هم مى گويند ولى بقدرى به خذا گفته مى شود كه هر وقت كسى آن اسم را بگويد ، ذات مقدس حق در نظر آيد ، مثل آنكه به خالق و رازق قسم بخورد صحيح است ، بلكه اگر به اسمى قسم بخورد كه به غير خدا هم مى گويند و هر وقت گفته شد هم ذات مقدس حق در نظر نمى آيد مانند حى و بصير صحيح است . چهارم - قسم را به زبان بياورد و اگر بنويسد يا در قلبش آن را قصد كند صحيح نيست ولى آدم لال اگر با اشاره قسم بخورد صحيح است . پنجم - عمل كردن به قسم براى او ممكن باشد و اگر موقعى كه قسم مى خورد ممكن باشد و بعدا از عمل آن عاجز شود ، از وقتى كه عاجز شود ، از وقتى كه عاجز مى شود ، قسم او به هم مى خورد ، و همچنين است اگر عمل كردن به نذر بقدرى مشقت پيدا كند كه نشود آن را تحمل نمود

462