باطل مى شود ، در صورتى كه به قصد بيرون آمدن منى با كسى بازى و شوخى كند ، اگر چه منى از او بيرون نيايد ، روزه اش باطل مى شود . مسأله 1596 - اگر روزه دار بدون قصد بيرون آمدن منى با كسى بازى و شوخى كند چنانچه اطمينان دارد كه منى از او خارج نمى شود ، اگرچه اتفاقا منى بيرون آيد روزه او صحيح است ولى اگر اطمينان ندارد در صورتى كه منى از او بيرون آيد ، روزه اش باطل است . 4 - دروغ بستن به خدا و پيغمبر مسأله 1597 - اگر روزه دار به گفتن يا نوشتن يا به اشاره و مانند اينها به خدا و پيغمبران و جانشينان پيغمبران عمدا نسبت دروغ بدهد معصيت كرده ولى روزه او باطل نمى شود . مسأله 1598 - اگر بخواهد خبرى را كه نمى داند راست است يا دروغ نقل كند ، بايد از كسى كه آن خبر را گفته ، يا از كتابى كه آن خبر در آن نوشته شده نقل نمايد ، و الا معصيت كرده . مسأله 1599 - اگر چيزى را به اعتقاد اينكه راست است از قول خدا يا پيغمبر نقل كند و بعد بفهمد دروغ بوده ، روزه اش باطل نمى شود و معصيت هم نكرده است . مسأله 1600 - اگر چيزى را كه مى داند دروغ است به خدا و پيغمبر نسبت دهد و بعدا بفهمد آنچه را كه گفته راست بوده روزه او باطل نمى شود ولى معصيت كرده . مسأله 1601 - اگر دروغى را كه ديگرى ساخته عمدا به خدا و پيغمبر و جانشينان پيغمبر نسبت دهد روزه اش باطل نمى شود و معصيت كرده ، ولى اگر از قول كسى كه آن دروغ را ساخته نقل كند اشكال ندارد . مسأله 1602 - اگر از روزه دار بپرسند كه آيا پيغمبر صلى الله عليه وآله و سلم چنين مطلبى