أو خوددارى نمايد اما كارهاى ديگر كه در وقت حيض بر أو حرام بوده مانند توقف در مسجد و مس خط قرآن تا غسل نكند بر أو حلال نمىشود .
( مسأله 472 ) اگر آب براى وضو و غسل كافى نباشد و به اندازه أي بأشد كه بتواند غسل كند بايد غسل كند و بهتر آنست كه بدل از وضو تيمم نمايد ، و اگر فقط براى وضو كافى بأشد و به اندازه غسل نباشد بايد وضو بگيرد و عوض غسل تيمم نمايد ، و اگر براى هيچ يك از آنها آب ندارد بايد دو تيمم كند ، يكى بدل از غسل و ديگرى بدل از وضو .
( مسأله 473 ) نمازهاى يوميه را كه زن در حال حيض نخوانده قضا ندارد ، ولى روزه‌هاى واجب را كه در حال حيض نگرفته بايد قضا نمايد .
( مسأله 474 ) هر گاه وقت نماز داخل شود و بداند يا احتمال دهد كه اگر نماز را تأخير بيندازد حايض مىشود ، بايد فورا نماز بخواند .
( مسأله 475 ) اگر زن نماز را تأخير بيندازد و از أول وقت به اندازه خواندن يك نماز با تحصيل طهارت از حدث بگذرد و حايض شود ، قضاى آن نماز بر أو واجب است ، ولى در تند خواندن و كند خواندن و چيزهاى ديگر بايد ملاحظه حال خود را كند ، مثلا زنى كه مسافر نيست اگر در أول ظهر نماز نخواند قضاى آن در صورتي واجب مىشود كه به مقدار خواندن چهار ركعت نماز با تحصيل طهارت از حدث از أول ظهر بگذرد و حايض شود ، و براى كسى كه مسافر است گذشتن وقت به مقدار خواندن دو ركعت با تحصيل طهارت كافيست .
( مسأله 476 ) اگر زن در آخر وقت نماز از خون پاك شود و به اندازه غسل و خواندن يك ركعت نماز يا بيشتر از يك ركعت وقت داشته بأشد ، بايد نماز را بخواند و اگر نخواند بايد قضاى آن را بجاى آورد .
( مسأله 477 ) اگر زن حايض بعد از پاكى به اندازه غسل وقت ندارد ، ولى مىتواند با تيمم نماز را در وقت بخواند ، احتياط واجب آنست كه آن نماز را با تيمم بخواند ، ولى در صورتي كه نخواند بنابر احتياط قضا بر أو واجب است ، اما اگر گذشته از تنگى وقت از جهت ديگر تكليفش تيمم است ، مثل آن كه آب برايش ضرر دارد بايد تيمم

80