و تيمم براى آنها لازم نيست مانند نماز ميت مانعى ندارد . دوم : تمام چيزهايى كه بر جنب حرام است و در احكام جنابت گفته شد . سوم : جماع كردن در فرج ، كه هم براى مرد حرام است و هم براى زن اگر چه به مقدار ختنه گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد ، بلكه احتياط واجب آنست كه مقدار كمتر از ختنه گاه را هم داخل نكند و اما وطى زن در دبر چه حايض بأشد چه نباشد جايز است ولى احتياط در ترك آن است .
( مسأله 455 ) جماع كردن در روزهايى هم كه حيض زن قطعي نيست ولى شرعا بايد براى خود حيض قرار دهد حرام است ، پس زنى كه بيشتر از ده روز خون مىبيند و بايد به دستوري كه بعدا گفته مىشود روزهاى عادت خويشان خود را حيض قرار دهد ، شوهرش نمىتواند در آن روزها با أو نزديكى نمايد .
( مسأله 456 ) اگر مرد با زن خود در حال حيض از قبل نزديكى كند لازم است استغفار كند ، و احتياط مستحب آنست كه كفاره بدهد و كفاره آن بعدا بيان مىشود .
( مسأله 457 ) غير از نزديكى كردن با زن حايض ، ساير استمتاعات مانند بوسيدن و ملاعبه نمودن مانعى ندارد .
( مسأله 458 ) كفاره نزديكى در حال حيض در قسمت أول آن هيجده نخود طلاى سكه دارد و در قسمت دوم نه نخود ، و در قسمت سوم چهار نخود و نيم است ، مثلا زنى كه شش روز خون حيض مىبيند ، اگر شوهرش در شب يا روز أول و دوم با أو جماع كند هيجده نخود طلا و در شب يا روز سوم و چهارم نه نخود ، و در شب يا روز پنجم و ششم چهار نخود و نيم بدهد .
( مسأله 459 ) اگر طلاى سكه دار ممكن نباشد ، قيمت آن را بدهد و اگر قيمت طلا در وقتى كه جماع كرده با وقتى كه مىخواهد به فقير بدهد فرق كرده بأشد ، قيمت وقتى را كه مىخواهد به فقير بدهد حساب كند .
( مسأله 460 ) اگر كسى هم در قسمت أول و هم در قسمت دوم و هم در قسمت سوم حيض با زن خود جماع كند ، هر سه كفاره را كه روى هم سى و يك نخود و نيم مىشود بدهد .

78