را گرفته بأشد بنابر احتياط بايد تيمم نمايد و وضوى جبيره أي نيز بگيرد و هم چنين است در صورتي كه جبيره تمام سر يا پاها را گرفته بأشد .
( مسأله 336 ) لازم نيست جبيره از جنس چيزهايى بأشد كه نماز در آن جايز است ، بلكه اگر از حرير يا از اجزاء حيواني كه خوردن گوشت آن جايز نيست بوده بأشد مسح بر آن نيز جايز است .
( مسأله 337 ) كسى كه در كف دست و انگشتها جبيره دارد و در موقع وضو دست تر روى آن كشيده است ، سر و پا را با همان رطوبت مسح كند .
( مسأله 338 ) اگر جبيره تمام پهناى روى پا را گرفته ، ولى مقداري از طرف انگشتان و مقداري از طرف بالاى پا باز است ، بايد قسمتى كه باز است روى پا را و جائى كه جبيره است روى جبيره را مسح كند .
( مسأله 339 ) اگر در صورت يا دستها چند جبيره بأشد بايد بين آنها را بشويد و اگر جبيره‌ها در سر يا روى پاها بأشد ، بايد بين آنها را مسح كند ، و در جاهايى كه جبيره است بايد به دستور جبيره عمل نمايد .
( مسأله 340 ) اگر در جاى وضو زخم و جراحت و شكستگى نيست ، ولى به جهت ديگرى آب براى آن ضرر دارد بايد تيمم كند .
( مسأله 341 ) اگر جايى از أعضاء وضو را رگ زده است ، و نمىتواند آن را آب بكشد ، يا آب براى آن ضرر دارد ، لازم است تيمم نمايد و وضو يا غسل جبيره أي هم انجام دهد .
( مسأله 342 ) اگر در جاى وضو يا غسل چيزى چسبيده است كه برداشتن آن ممكن نيست ، يا بقدرى مشقت دارد كه نمىشود تحمل كرد احتياط واجب آن است كه بين تيمم و وضو يا غسل جمع نمايد و هم چنين است اگر آن چيزى كه چسبيده دوا بأشد و در جاى وضو زخم يا شكستگى يا دمل نباشد .
( مسأله 343 ) كسى كه وظيفه أو تيمم است ، اگر در دستها و يا صورت أو جبيره بأشد احتياط واجب آن است كه تيمم نموده و نماز بخواند و قضاى نماز را هم بعدا بجا آورد .

59