احكام وقف ( مسأله 2690 ) اگر كسى چيزى را وقف كند از ملك أو خارج مىشود و خود أو و ديگران نمىتوانند آن را ببخشند يا بفروشند و كسى هم از آن ملك ارث نمىبرد ولى در بعضي موارد كه در مسأله ( 2086 ) گفته شد فروختن آن اشكال ندارد .
( مسأله 2691 ) لازم نيست صيغه وقف را به عربي بخوانند بلكه اگر مثلا بگويد خانه خود را وقف كردم كسى كه خانه برايش وقف شده يا وكيل يا ولى آن كس بگويد قبول كردم وقف صحيح است . بلكه وقف به عمل نيز محقق مىشود ، مثلا چنانچه حصيرى را به قصد وقف بودن در مسجد بيندازد و يا جائى را به قصد مسجد بودن بسازد و در اختيار نماز گزاران بگذارد وقف محقق مىشود ، و در وقف مسجد قبول معتبر نيست و اما در غير مسجد از موقوفات عامه مثل مدرسه يا چيزى كه براى عموم وقف كند يا مثلا بر فقرا يا سادات وقف نمايد ، بنابر احتياط قبول لازم است ، و هم چنين در أوقاف خاصه نيز اعتبار قبول مبنى بر احتياط است .
( مسأله 2692 ) اگر ملكي را براى وقف معين كند و پيش از خواندن صيغه وقف پشيمان شود يا بميرد وقف واقع نمىشود .
( مسأله 2693 ) كسى كه مالى را وقف مىكند بنابر مشهور بايد از موقع خواندن صيغه مال را براى هميشه وقف كند ، و اگر مثلا بگويد أين مال بعد از مردن من وقف بأشد چون از موقع خواندن صيغه تا مردنش وقف نبوده صحيح نيست . و نيز اگر بگويد تا ده سال وقف بأشد و بعد از آن نباشد يا بگويد تا ده سال وقف بأشد بعد پنج سال وقف نباشد و دوباره وقف بأشد ، وقف صحيح نيست .
( مسأله 2694 ) وقف در صورتي صحيح است كه مال وقف را به تصرف كسى كه براى أو وقف شده يا وكيل يا ولى أو بدهند . ولى اگر چيزى را بر أولاد صغير خود وقف

471