و تعدى يعنى زيادة روى هم ننموده ضامن نيست ، ولى اگر براى خود برداشته بأشد ضامن است . و اگر از طرف صاحبش صدقه داده بأشد صاحبش مخير است بين آن كه به صدقه راضى شده يا عوض مالش را مطالبه كند و ثواب صدقه براى تصدق كننده بأشد .
( مسأله 2584 ) كسى كه مالى را پيدا كرده اگر عمدا به دستوري كه گفته شد اعلان نكند گذشته از أين كه معصيت كرده باز هم واجب است اعلان كند .
( مسأله 2585 ) اگر ديوانه يا بچه نا بالغ چيزى پيدا كند ولى أو مىتواند اعلان نمايد .
و پس از آن براى أو تملك و يا از طرف صاحبش تصدق كند .
( مسأله 2586 ) اگر انسان در بين سالى كه اعلان مىكند از پيدا شدن صاحب مال نا اميد شود صدقه دادن آن مال و هم چنين تملك آن اشكال دارد .
( مسأله 2587 ) اگر در بين سالى كه اعلان مىكند مال از بين برود چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى كرده يا زياده‌روى نموده بأشد بايد عوض آن را به صاحبش بدهد ، و اگر كوتاهى نكرده و زيادة روى هم ننموده چيزى بر أو واجب نيست .
( مسأله 2588 ) اگر مالى را كه نشانه دارد و قيمت آن به يك درهم مىرسد در جائى پيدا كند كه معلوم است بوسيله اعلان صاحب آن پيدا نمىشود ، مىتواند از روز أول آن را از طرف صاحبش به فقرا صدقه بدهد و لازم نيست صبر نمايد تا سال تمام شود .
( مسأله 2589 ) اگر چيزى را پيدا كند و به خيال أين كه مال خود أو است بردارد بعد بفهمد مال خودش نبوده بنابر احتياط بايد تا يك سال اعلان نمايد .
( مسأله 2590 ) لازم نيست موقع اعلان ، جنس چيزى را كه پيدا كرده بگويد ، و همين قدر كه بگويد چيزى يا مالى را پيدا كرده أم كافى است .
( مسأله 2591 ) اگر كسى چيزى را پيدا كند و ديگرى بگويد مال من است و نشانه‌هاى آن را بگويد در صورتي بايد به أو بدهد كه اطمينان داشته بأشد مال أو است ، و لازم نيست نشانه هائى را كه بيشتر أوقات صاحب مال هم ملتفت آنها نيست بگويد .
( مسأله 2592 ) اگر قيمت چيزى كه پيدا كرده به يك درهم برسد چنانچه اعلان نكند

447