( مسأله 240 ) درازاى صورت را بايد از بالاى پيشانى جايى كه موى سر بيرون مىآيد تا آخر چانه شست ، و پهناى آن به مقداري كه بين انگشت وسط و شست قرار مىگيرد بايد شسته شود ، و اگر مختصرى از أين مقدار را نشويند وضو باطل است ، و براى آن كه انسان يقين كند أين مقدار كاملا شسته شده بايد كمي أطراف آن را هم بشويد .
( مسأله 241 ) اگر صورت يا دست كسى كوچكتر يا بزرگتر از متعارف مردم بأشد ، بايد ملاحظه كند كه مردمان متعارف تا كجاى صورت خود را مىشويند ، أو هم تا همانجا بشويد . و نيز اگر در پيشانى أو مو روييده يا جلوى سرش مو ندارد بايد به اندازه معمول پيشانى را بشويد .
( مسأله 242 ) اگر احتمال دهد چرك يا چيز ديگرى در ابروها و گوشه‌هاى چشم و لب أو هست كه نمىگذارد آب به آنها برسد ، چنانچه احتمال أو در نظر مردم بجا بأشد بايد ، پيش از وضو بررسى كند كه اگر هست بر طرف نمايد .
( مسأله 243 ) اگر پوست صورت از لأي مو پيدا بأشد بايد آب را به پوست برساند ، و اگر پيدا نباشد شستن مو كافى است ، و رساندن آب به زير آن لازم نيست .
( مسأله 244 ) اگر شك كند پوست صورت از لأي مو پيدا است يا نه ، بنابر احتياط واجب بايد مو را بشويد و آب را به پوست هم برساند .
( مسأله 245 ) شستن داخل بيني و مقداري از لب و چشم كه در وقت بستن ديده نمىشود واجب نيست ، ولى براى آن كه يقين كند از جاهايى كه بايد شسته شود چيزى باقي نمانده ، واجب است مقداري از آنها را هم بشويد و كسى كه نمىدانسته بايد أين مقدار را بشويد ، اگر نداند در وضوهايى كه گرفته أين مقدار را شسته يا نه نمازى را كه با آن وضو خوانده و وقتش باقي است با وضوى جديد اعاده نمايد و قضاى نمازهايى كه وقتش گذشته واجب نيست ( مسأله 246 ) بايد صورت و دستها را از بالا به پائين شست و اگر از پائين به بالا بشويد وضو باطل است .

43