( مسأله 2387 ) اگر در عقد يك حرف غلط خوانده شود كه معنى آن را عوض كند عقد باطل است .
( مسأله 2388 ) كسى كه دستور زبان عربي را نمىداند اگر قرائتش صحيح بأشد و معناى هر كلمه از عقد را جداگانه بداند و از هر لفظي معناى آن را قصد نمايد مىتواند عقد را بخواند .
( مسأله 2389 ) اگر زنى را براى مردى بدون اجازه آنان عقد كنند و بعدا زن و مرد آن عقد را اجازه نمايند عقد صحيح است .
( مسأله 2390 ) اگر زن و مرد يا يكى از آن دو را به ازدواج مجبور نمايند و بعد از خواندن عقد اجازه نمايند عقد صحيح است . و بهتر آنست كه دوباره عقد را بخوانند .
( مسأله 2391 ) پدر و جد پدرى مىتوانند فرزند پسر يا دختر نا بالغ يا ديوانه خود كه با حال ديوانگى بالغ شده است را به ديگرى تزويج نمايند و بعد از آن كه آن طفل بالغ شد يا ديوانه عاقل گرديد ، اگر تزويج انجام شده ، مفسده أي نداشته نمىتواند آن را به هم بزند و اگر مفسده أي داشته مىتواند آن را امضا يا رد نمايد . ولى در صورتي كه دختر و پسر نا بالغ را پدرانشان به يكديگر تزويج كنند چنانچه پس از بلوغشان اجازه نكنند احتياط به طلاق يا عقد جديد ترك نشود .
( مسأله 2392 ) دخترى كه به حد بلوغ رسيده و رشيده است يعنى مصلحت خود را تشخيص مىدهد اگر بخواهد شوهر كند چنانچه باكره بأشد ، بنابر احتياط واجب بايد از پدر يا جد پدرى خود اجازه بگيرد . و اجازه مادر و برادر لازم نيست .
( مسأله 2393 ) اگر دختر باكره نباشد يا أين كه باكره بأشد ولى اجازه گرفتن از پدر يا جد پدرى به جهت غائب بودن يا غير آن ممكن نباشد و دختر حاجت به شوهر كردن داشته بأشد اجازه پدر و جد لازم نيست .
( مسأله 2394 ) اگر پدر يا جد پدرى براى پسر نا بالغ خود زن بگيرد ، پسر بايد بعد از بالغ شدن خرج آن زن را بدهد .
( مسأله 2395 ) اگر پدر يا جد پدرى براى پسر نا بالغ خود زن بگيرد چنانچه پسر در موقع عقد مالى داشته ، مديون مهر زن است ، و اگر در موقع عقد مالى نداشته ، مهر

413