( مسأله 1920 ) كسى كه مخارج سالش را داشته اگر مقداري از آن را مصرف كند و بعد شك كند كه آنچه باقي مانده به اندازه مخارج يك سال أو هست يا نه نمى تواند زكات بگيرد .
( مسأله 1921 ) صنعتگر يا مالك يا تاجرى كه در آمد أو از مخارج سالش كمتر است مىتواند براى كسرى مخارجش زكات بگيرد و لازم نيست ابزار كار يا ملك يا سرمايه خود را به مصرف مخارج برساند .
( مسأله 1922 ) فقيرى كه خرج سال خود و عائله اش را ندارد اگر خانه أي دارد كه ملك أو است و در آن نشسته يا وسيله سواري دارد چنانچه بدون اينها نتواند زندگى كند اگر چه براى حفظ آبرويش بأشد مىتواند زكات بگيرد . و هم چنين است أثاث خانه و ظرف و لباس تابستانى و زمستانى و چيزهائى كه به آنها احتياج دارد و فقيرى كه اينها را ندارد اگر به اينها احتياج داشته بأشد مىتواند از زكات خريدارى نمايد .
( مسأله 1923 ) فقيرى كه ياد گرفتن صنعت براى أو مشكل نيست بنابر احتياط واجب بايد ياد بگيرد و با گرفتن زكات زندگى نكند ، ولى تا وقتى مشغول ياد گرفتن است مىتواند زكات بگيرد .
( مسأله 1924 ) به كسى كه قبلا فقير بوده و يا أين كه معلوم نباشد فقير بوده يا نه و مىگويد فقيرم اگر چه انسان از گفته أو اطمينان پيدا نكند مىشود زكات داد .
( مسأله 1925 ) كسى كه مىگويد فقيرم و قبلا فقير نبوده چنانچه از گفته أو اطمينان پيدا نشود نبايد به أو زكات بدهند .
( مسأله 1926 ) كسى كه بايد زكات بدهد اگر از فقيرى طلبكار بأشد مىتواند طلبي را كه از أو دارد بابت زكات حساب كند .
( مسأله 1927 ) اگر فقير بميرد و مال أو به اندازه قرضش نباشد انسان مىتواند طلبي را كه از أو دارد بابت زكات حساب كند ، بلكه اگر مال أو به اندازه قرضش بأشد و ورثه قرض أو را ندهند يا به جهت ديگر انسان نتواند طلب خود را بگيرد مىتواند طلبي را كه از أو دارد بابت زكات حساب كند .

325