أين كه سفر براى حج يا عمره يا به جهت ضرورتى بأشد ( مسأله 1713 ) اگر غير روزه ماه رمضان روزه معين ديگرى بر انسان واجب بأشد مثلا نذر كرده بأشد روز معينى را روزه بگيرد ، بهتر آنست كه تا ناچار نشود در آن روز مسافرت نكند . و اگر در سفر بأشد چنانچه ممكن است قصد كند كه ده روز در جائى بماند و آن روز را روزه بگيرد ولى ظاهر آنست كه سفر جائز است و قصد اقامه واجب نيست و در صورتي كه روزه نگيرد لازم است روزه آن روز را قضا كند .
( مسأله 1714 ) اگر نذر كند روزه مستحبى بگيرد و روز آن را معين نكند نمىتواند آن را در سفر بجا آورد . ولى چنانچه نذر كند كه روز معينى را در سفر روزه بگيرد بايد آن را در سفر بجا آورد . و نيز اگر نذر كند روز معينى را چه مسافر بأشد يا نباشد روزه بگيرد بايد آن روز را اگر چه مسافر بأشد روزه بگيرد .
( مسأله 1715 ) مسافر مىتواند براى خواستن حاجت سه روز در مدينه طيبه روزه مستحبى بگيرد . و أحوط أين است كه آن سه روز روزهاى چهار شنبه و پنجشنبه و جمعه بأشد .
( مسأله 1716 ) كسى كه نمىداند روزه مسافر باطل است اگر در سفر روزه بگيرد و در بين روز مسأله را بفهمد روزه اش باطل مىشود . و اگر تا مغرب نفهمد روزه اش صحيح است .
( مسأله 1717 ) اگر فراموش كند كه مسافر است يا فراموش كند كه روزه مسافر باطل مىباشد و در سفر روزه بگيرد روزه أو باطل است .
( مسأله 1718 ) اگر روزه دار قبل از ظهر مسافرت نمايد و از شب قصد سفر داشته روزه اش باطل است ، و اگر از شب قصد سفر نداشته بنابر احتياط روزه آن روز را تمام كند و قضاى آن را نيز بگيرد ، و اگر بعد از ظهر مسافرت كند در صورتي كه از شب قصد سفر نداشته روزه اش صحيح است ولى اگر از شب قصد سفر داشته بأشد بنابر احتياط روزه آن روز را تمام كند و قضاى آن را نيز بگيرد .
( مسأله 1719 ) روزه داري كه از وطن يا محل أقامت خود به قصد مسافرت خارج

289