4 - دروغ بستن به خدا و پيغمبر صلى الله عليه وآله ( مسأله 1589 ) اگر روزه دار به گفتن يا به نوشتن يا به إشارة و مانند اينها به خدا و پيغمبر صلى الله عليه وآله و جانشينان آن حضرت عليهم السلام و بناء بر احتياط واجب به ساير پيغمبران و جانشينان آنها عليهم السلام عمدا نسبتي را بدهد كه دروغ است اگر چه فورا بگويد دروغ گفتم يا توبه كند روزه أو باطل است . و احتياط واجب آنست كه به حضرت زهرا سلام الله عليها هم بدروغ نسبتي ندهد .
( مسأله 1590 ) اگر بخواهد خبري را كه نمىداند راست است يا دروغ ، نقل كند بنابر احتياط واجب بايد از كسى كه آن خبر را گفته يا از كتابي كه آن خبر در آن نوشته شده نقل نمايد .
( مسأله 1591 ) اگر چيزى را به اعتقاد أين كه راست است از قول خدا يا پيغمبر ( صلى الله عليه وآله ) نقل كند و بعد بفهمد دروغ بوده روزه اش باطل نمىشود .
( مسأله 1592 ) كسى كه مىداند دروغ بستن به خدا و پيغمبر ( صلى الله عليه وآله ) روزه را باطل مىكند اگر چيزى را كه مىداند دروغ است به خدا و پيغمبر ( صلى الله عليه وآله ) نسبت دهد و بعدا بفهمد آنچه را كه گفته راست بوده بايد روزه را تمام كند و قضاى آن را هم بجا آورد .
( مسأله 1593 ) اگر دروغى را كه ديگرى ساخته عمدا به خدا و پيغمبر ( صلى الله عليه وآله ) و جانشينان پيغمبر ( عليهم السلام ) نسبت دهد روزه اش باطل مىشود ولى اگر از قول كسى كه آن دروغ را ساخته نقل كند اشكال ندارد .
( مسأله 1594 ) اگر از روزه دار بپرسند كه آيا پيغمبر ( صلى الله عليه وآله ) چنين مطلبي فرموده اند و أو جائى كه در جواب بايد بگويد نه ، عمدا بگويد بلى ، يا جائى كه بايد بگويد بلى عمدا بگويد نه روزه اش باطل مىشود .
( مسأله 1595 ) اگر از قول خدا يا پيغمبر ( صلى الله عليه وآله ) حرف راستى را بگويد بعد بگويد دروغ گفتم يا در شب بدروغ به آنان نسبتي بدهد و فرداى آن كه روزه مىباشد بگويد آنچه ديشب گفتم راست است روزه اش باطل مىشود .

271