آيات را بخواند و احتياط لازم أين است كه بقدرى تأخير نيندازد كه شروع به باز شدن كند .
( مسأله 1490 ) اگر مدت گرفتن خورشيد يا ماه به اندازه خواندن يك ركعت نماز يا كمتر بأشد وجوب نماز آيات در أين صورت مبنى بر احتياط است و اگر مدت گرفتن آنها بيشتر بأشد ولى انسان نماز را نخواند تا به اندازه خواندن يك ركعت به آخر وقت آن مانده بأشد در أين صورت نماز آيات واجب و ادا است .
( مسأله 1491 ) موقعى كه زلزله ورعد و برق و مانند اينها اتفاق مىافتد انسان بايد فورا نماز آيات را بخواند به نحوى كه در نظر مردم تأخير محسوب نشود و اگر تأخير كرد معصيت كرده و بنابر احتياط بايد هر زمان كه مىتواند بجا آورد .
( مسأله 1492 ) اگر گرفتن آفتاب يا ماه را نداند و بعد از باز شدن آفتاب يا ماه بفهمد كه تمام آن گرفته بوده بايد بنابر احتياط واجب قضاى نماز آيات را بخواند ولى اگر بفهمد مقداري از آن گرفته بوده قضا بر أو واجب نيست .
( مسأله 1493 ) اگر عده أي كه اطمينان به گفتار آنها نباشد بگويند كه خورشيد يا ماه گرفته است چنانچه انسان از گفته آنان يقين يا اطمينان شخصي پيدا نكند و در آن اشخاص فرد مورد وثوقى نباشد و نماز آيات نخواند و بعد معلوم شود راست گفته اند در صورتي كه تمام خورشيد يا ماه گرفته بأشد نماز آيات را بخواند ولى اگر مقداري از آن گرفته بأشد خواندن نماز آيات بر أو واجب نيست و هم چنين است اگر دو نفر كه عادل بودن آنان معلوم نيست بگويند خورشيد يا ماه گرفته بعد معلوم شود كه عادل بوده اند .
( مسأله 1494 ) اگر انسان به گفته كساني كه از روى قاعده علمي وقت گرفتن خورشيد و ماه را مىدانند اطمينان پيدا كند كه خورشيد يا ماه گرفته بايد نماز آيات را بخواند و نيز اگر بگويند فلان وقت خورشيد يا ماه مىگيرد و فلان مقدار طول مىكشد و انسان به گفته آنان اطمينان پيدا كند بايد به حرف آنان عمل نمايد .
( مسأله 1495 ) اگر بفهمد نماز آياتي كه خوانده باطل بوده بايد دوباره بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد .

256