( مسأله 1357 ) مسافري كه مىداند بايد نماز را شكسته بخواند اگر به گمان أين كه سفر أو كمتر از هشت فرسخ است تمام بخواند ، وقتى كه بفهمد سفرش هشت فرسخ بوده ، نمازى را كه تمام خوانده بنابر احتياط واجب بايد دوباره شكسته بخواند و اگر بعد از أين كه وقت گذشته بفهمد قضا لازم نيست .
( مسأله 1358 ) اگر فراموش كند كه مسافر است و نماز را تمام بخواند چنانچه در وقت يادش بيايد بنابر احتياط واجب بايد شكسته بجا آورد و اگر بعد از وقت يادش بيايد قضاى آن نماز بر أو واجب نيست .
( مسأله 1359 ) كسى كه بايد نماز را تمام بخواند ، اگر شكسته بجا آورد در هر صورت نمازش باطل است . ولى مسافري كه قصد ماندن ده روز در جائى داشته بأشد ، و به جهت ندانستن حكم مسأله نماز را شكسته بخواند بنابر احتياط نماز را اعاده نمايد .
( مسأله 1360 ) اگر مشغول نماز چهار ركعتي شود و در بين نماز يادش بيايد كه مسافر است ، يا ملتفت شود كه سفر أو هشت فرسخ است ، چنانچه مشغول ركعت سوم نشده ، بايد نماز را دو ركعتي تمام كند و اگر مشغول ركعت سوم شده است چنانچه به ركوع ركعت سوم نرفته ، بنابر احتياط نماز را دو ركعتي تمام كند ، و بعدا نماز را اعاده نمايد و اگر به ركوع ركعت سوم رفته نمازش باطل است و در صورتي كه به مقدار خواندن يك ركعت هم وقت داشته بأشد بايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1361 ) اگر مسافر بعضي از خصوصيات نماز مسافر را نداند مثلا نداند كه اگر چهار فرسخ برود و چهار فرسخ بر گردد بايد شكسته بخواند ، چنانچه به نيت نماز چهار ركعتي مشغول نماز شود ، به دستوري كه در مسألة قبل گفته شد عمل نمايد .
( مسأله 1362 ) مسافري كه بايد نماز را تمام بخواند اگر به واسطه ندانستن مسأله به نيت نماز دو ركعتي مشغول نماز شود و در بين نماز مسأله را بفهمد ، بايد نماز را چهار ركعتي تمام كند و احتياط مستحب آنست كه بعد از تمام شدن نماز دوباره آن نماز را چهار ركعتي بخواند .
( مسأله 1363 ) مسافري كه نماز نخوانده ، اگر پيش از گذشتن وقت نماز به وطنش

237