بعد از ركوع ركن نيست ، و اگر كسى آن را از روى فراموشى ترك كند ، نمازش صحيح است .
( مسأله 953 ) واجب است پيش از گفتن تكبير و بعد از آن مقداري بايستد تا يقين كند كه تكبير را در حال ايستادن گفته است .
( مسأله 954 ) اگر ركوع را فراموش كند ، و بعد از حمد و سوره بنشيند و يادش بيايد كه ركوع نكرده ، بايد بايستد و به ركوع رود ، و اگر بدون أين كه بايستد به حال خميدگى به ركوع برگردد ، چون قيام متصل به ركوع را بجا نياورده نماز أو باطل است .
( مسأله 955 ) موقعى كه براى تكبيرة الاحرام يا قرائت ايستاده است ، بايد بدن را حركت ندهد و به طرفي خم نشود ، و بنابر احتياط در حال اختيار به جائى تكيه نكند ، ولى اگر از روى ناچارى بأشد اشكال ندارد .
( مسأله 956 ) اگر موقعى كه ايستاده ، از روى فراموشى بدن را حركت دهد ، يا به طرفي خم شود ، يا به جائى تكيه كند اشكال ندارد ( مسأله 957 ) احتياط مستحب آنست كه در موقع ايستادن ، هر دو پا روى زمين بأشد ، ولى لازم نيست سنگينى بدن روى هر دو پا بأشد ، و اگر روى يك پا هم بأشد اشكال ندارد .
( مسأله 958 ) كسى كه مىتواند درست بايستد . اگر پاها را خيلي گشاد بگذارد كه ايستادن بر أو صدق نكند نمازش باطل است .
( مسأله 959 ) موقعى كه انسان در نماز مشغول خواندن چيزى از اذكار است بايد بدنش آرام بأشد . و در موقعى كه مىخواهد كمي جلو يا عقب رود يا كمي بدن را به طرف راست يا چپ حركت دهد ، بايد چيزى نگويد .
( مسأله 960 ) انسان مىتواند در حال حركت بدن ذكر مستحب مثل تكبير قبل از سجده و يا بعد از آن را به قصد ذكر مطلق بگويد ، ولى " بحول الله وقوته أقوم واقعد " را بايد در حال برخاستن بگويد .
( مسأله 961 ) حركت دادن دست و انگشتان در موقع خواندن حمد اشكال

168