آورد و بنابر احتياط استحبابي سجده سهو را نيز رو به قبله بجا آورد .
( مسأله 778 ) نماز مستحبى را مىشود در حال رآه رفتن و سواري خواند و اگر انسان در أين دو حال نماز مستحبى بخواند ، لازم نيست رو به قبله بأشد .
( مسأله 779 ) كسى كه مىخواهد نماز بخواند ، بايد براى پيدا كردن قبله كوشش نمايد ، تا يقين يا چيزى كه در حكم يقين است پيدا كند كه قبله كدام طرف است و اگر نتواند بايد به شهادت دو نفر عادل و يا به گفته كسى كه از حرف أو اطمينان حاصل مىشود يا به گمانى كه از محراب مسجد مسلمانان يا قبرهاى آنان پيدا مىشود عمل نمايد و اگر أين هم ممكن نباشد به گمانى كه از راههاى ديگر پيدا مىشود عمل نمايد ، حتى اگر از گفته فاسق يا كافرى كه به واسطه قواعد علمي قبله را مىشناسد گمان به قبله پيدا كند كافيست .
( مسأله 780 ) كسى كه گمان به قبله دارد ، اگر بتواند گمان قويترى پيدا كند نمىتواند به گمان خود عمل نمايد ، مثلا اگر ميهمان از گفته صاحب خانه گمان به قبله پيدا كند ، ولى بتواند از رآه ديگر گمان قويترى پيدا كند ، نبايد به حرف أو عمل نمايد .
( مسأله 781 ) اگر براى پيدا كردن قبله وسيله أي ندارد ، يا با أين كه كوشش كرده ، گمانش به طرفي نمىرود ، نماز خواندن به يك طرف كافى است ، و احتياط مستحب آنست كه چنانچه وقت نماز وسعت دارد چهار نماز به چهار طرف بخواند .
( مسأله 782 ) اگر يقين يا گمان كند كه قبله در يكى از دو طرف است بايد به هر دو طرف نماز بخواند .
( مسأله 783 ) كسى كه بخواهد به چند طرف نماز بخواند ، اگر بخواهد دو نماز بخواند كه مثل نماز ظهر و عصر بايد يكى بعد از ديگرى خوانده شود ، احتياط مستحب آنست كه نماز أول را به آن چند طرف بخواند بعد نماز دوم را شروع كند .
( مسأله 784 ) كسى كه يقين به قبله ندارد ، اگر بخواهد غير از نماز كارى كند كه بايد رو به قبله انجام داد ، مثلا بخواهد سر حيواني را ببرد ، بايد به گمان عمل نمايد ، و اگر گمان ممكن نيست به هر طرف كه انجام دهد صحيح است .

140