زمينى كه مثل مسجد براى غير دفن كردن وقف شده ، محل تأمل است .
( مسأله 625 ) دفن ميت در قبر مرده ديگر جايز نيست ، مگر آن كه قبر كهنه شده و ميت أولى به كلى از بين رفته بأشد .
( مسأله 626 ) چيزى كه از ميت جدا مىشود ، اگر چه مو و ناخن و دندانش بأشد ، بنا بر احتياط بايد با أو دفن شود ، و دفن ناخن و دندانى كه در حال زندگى از انسان جدا مىشود ، مستحب است .
( مسأله 627 ) اگر كسى در چاه بميرد و بيرون آوردنش ممكن نباشد ، بايد در چاه را ببندند و همان چاه را قبر أو قرار دهند .
( مسأله 628 ) اگر بچه در شكم مادر بميرد و ماندنش در رحم براى مادر خطر داشته بأشد ، بايد به آسانترين رآه أو را بيرون آورند ، و چنانچه ناچار شوند كه أو را قطعه قطعه كنند اشكال ندارد ، ولى بايد بوسيله شوهرش اگر أهل فن است ، يا زنى كه أهل فن بأشد ، أو را بيرون بياورند ، و اگر ممكن نيست مرد محرمى كه أهل فن بأشد ، و اگر آن هم مكن نشود ، مرد نا محرمى كه أهل فن بأشد ، بچه را بيرون بياورد و در صورتي كه آن هم پيدا نشود كسى كه أهل فن نباشد مىتواند بچه را بيرون آورد .
( مسأله 629 ) هر گاه مادر بميرد و بچه در شكمش زنده بأشد ، اگر چه اميد زنده ماندن طفل را نداشته باشند ، بايد بوسيله كساني كه در مساله پيش گفته شد ، پهلوى چپ أو را بشكافند ، و بچه را بيرون آورند و دوباره بدوزند .
مستحبات دفن ( مسأله 630 ) مستحب است قبر را به اندازه قامت انسان متوسط ، گود كنند و ميت را در نزديكترين قبرستان دفن نمايند ، مگر آن كه قبرستان دور تر از جهتي بهتر بأشد ، مثل آن كه مردمان خوب در آنجا دفن شده باشند ، يا مردم براى فاتحه أهل قبور بيشتر به آنجا بروند ، و نيز مستحب است جنازة را چند ذراع مانده بقبر ، زمين بگذارند و تا سه

108