( ششم ) به اندازه معمول آن حيوان خون از بدنش بيرون آيد .
( هفتم ) آن كه بنابر احتياط واجب سر حيوان را در غير پرندگان پيش از بيرون آمدن روح از بدنش جدا نكنند ، بلكه خود أين كار في نفسه حتى در پرندگان محل اشكال است ، ولى اگر از روى غفلت يا به جهت تيزى چاقو سر جدا شود اشكالى ندارد وذبيحه حلال است و هم چنين بنابر احتياط رگ سفيدى را كه از مهره‌هاى گردن تا دم حيوان امتداد دارد و آن را نخاع مىگويند عمدا قطع نكند .
( هشتم ) آن كه كشتن از مذبح بأشد و بنابر احتياط واجب جائز نيست كارد را پشت گردن فرو نموده و به طرف جلو بياورد كه گردن از پشت بريده شود .
دستور كشتن شتر ( مسأله 2609 ) اگر بخواهند شتر را بكشند كه بعد از جان دادن پاك و حلال بأشد بايد با شرائطى كه براى سر بريدن حيوانات گفته شد كارد يا چيز ديگرى را كه از آهن و برنده بأشد در گودى بين گردن و سينه اش فرو كنند .
( مسأله 2610 ) وقتى مىخواهند كارد را به گردن شتر فرو ببرند بهتر آن است كه شتر ايستاده بأشد ولى اگر در حالي كه زانوها را به زمين زده يا به پهلو خوابيده و دست و پا و سينه اش رو به قبله است كارد را در گودى گردنش فرو كنند اشكال ندارد .
( مسأله 2611 ) اگر بجاى أين كه كارد در گودى گردن شتر فرو كنند سر آن را ببرند ، يا گوسفند و گاو و مانند اينها را مثل شتر كارد در گودى گردنشان فرو كنند گوشت آنها حرام و بدن آنها نجس است . ولى اگر چهار رگ شتر را ببرند و تا زنده است به دستوري كه گفته شد كارد در گودى گردنش فرو كنند گوشت آن حلال و بدن آن پاك است ، و نيز اگر كارد در گودى گردن گاو يا گوسفند و مانند اينها فرو كنند و تا زنده است سر آن را ببرند حلال و پاك مىباشد .
( مسأله 2612 ) اگر حيواني سركش شود و نتوانند آن را به دستوري كه در شرع معين شده بكشند ، يا مثلا در چاه بيفتد و احتمال بدهند كه در آنجا بميرد و كشتن آن به

452