احكام سر بريدن و شكار كردن حيوانات ( مسأله 2597 ) اگر حيوان حلال گوشت را بدستورى كه بعدا گفته مىشود سر ببرند وحشى بأشد يا أهلي بعد از جان دادن گوشت آن حلال و بدن آن پاك است . ولى حيواني كه انسان با آن وطى " نزديكى " كرده ، و گوسفندى كه شير خوك خورده ، و هم چنين حيواني كه نجاستخوار شده ، اگر بدستورى كه در شرع معين نموده اند آن را استبراء نكرده باشند بعد از سر بريدن گوشت آنها حلال نيست .
( مسأله 2598 ) حيوان حلال گوشت وحشى مانند آهو و كبك و بزكوهى و حيوان حلال گوشتى كه أهلي بوده و بعدا وحشى شده مثل گاو و شتر أهلي كه فرار كرده و وحشى شده اند ، اگر بدستورى كه بعدا گفته مىشود آنها را شكار كنند پاك و حلال است ولى حيوان حلال گوشت أهلي مانند گوسفند و مرغ خانگى و حيوان حلال گوشت وحشى كه بواسطة تربيت كردن أهلي شده اند با شكار كردن پاك و حلال نمىشوند .
( مسأله 2599 ) حيوان حلال گوشت وحشى در صورتي با شكار كردن پاك و حلال مىشود كه بتواند فرار كند يا پرواز نمايد ، بنابر أين بچه آهو كه نمىتواند فرار كند ، و بچه كبك كه نمىتواند پرواز نمايد ، با شكار كردن پاك و حلال نمىشود و اگر آهو و بچه اش را كه نمىتواند فرار كند با يك تير شكار نمايد آهو حلال و بچه اش حرام است .
( مسأله 2600 ) حيوان حلال گوشتى كه مانند ما هي خون جهنده ندارد اگر به خودى خود بميرد پاك است ولى گوشت آن را نمىشود خورد .
( مسأله 2601 ) حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده ندارد مانند مار مرده آن پاك است ، ولى با سر بريدن حلال نمىشود .
( مسأله 2602 ) سگ و خوك بواسطة سر بريدن و شكار كردن پاك نمىشوند

449