احكام ضامن شدن ( مسأله 2328 ) اگر انسان بخواهد ضامن شود كه بدهى كسى را بدهد ضمانت أو در صورتي صحيح است كه به طريقي - لفظ بأشد يا عمل - به طلبكار بفهماند كه من ضامن شده أم كه طلب تو را بدهم و طلبكار هم رضايت خود را بفهماند . و راضى بودن بدهكار شرط نيست .
( مسأله 2329 ) ضامن و طلبكار بايد بالغ و عاقل باشند و كسى هم آنها را مجبور نكرده بأشد ، و نيز بايد سفيه و مفلس نباشند ولى أين شرطها در بدهكار نيست ، مثلا اگر كسى ضامن شود كه بدهى بچه يا ديوانه يا سفيه را بدهد صحيح است .
( مسأله 2330 ) در صورتي انسان مىتواند ضامن شود كه طلبكار و بدهكار و جنس بدهى معين باشند . پس اگر دو نفر از كسى طلبكار باشند و انسان بگويد من ضامن هستم كه طلب يكى از شماها را بدهم چون معين نكرده كه طلب كدام را مىدهد ضمانت أو باطل است . و نيز اگر كسى از دو نفر طلبكار بأشد و شخصي بگويد من ضامن هستم كه بدهى يكى از آن دو نفر را به تو بدهم ، چون معين نكرده كه بدهى كدام را مىدهد ضمانت أو باطل است . و هم چنين اگر كسى از ديگرى مثلا ده من گندم و ده تومان پول طلبكار بأشد و شخصي بگويد من ضامن يكى از دو طلب تو هستم و معين نكند كه ضامن گندم است يا ضامن پول صحيح نيست .
( مسأله 2331 ) اگر طلبكار طلب خود را به ضامن ببخشد ، ضامن نمىتواند از بدهكار چيزى بگيرد و اگر مقداري از آن را ببخشد نمىتواند آن مقدار را مطالبه نمايد .
( مسأله 2332 ) اگر انسان ضامن شود كه بدهى كسى را بدهد نمىتواند از ضامن شدن خود بر گردد .
( مسأله 2333 ) ضامن و طلبكار بنابر احتياط نمىتوانند شرط كنند كه هر وقت بخواهند ضمانت را به هم بزنند .

401