به آنجا برسد مىتواند زكات بگيرد .
( مسأله 1934 ) مسافري كه در سفر درمانده شده و زكات گرفته بعد از آن كه به وطنش رسيد اگر چيزى از زكات زياد آمده بأشد بايد آن را به حاكم شرع بدهد و بگويد آن چيز زكات است .
شرائط كساني كه مستحق زكاتند ( مسأله 1935 ) كسى كه زكات مىگيرد بايد شيعه دوازده امامى بأشد و اگر انسان كسى را شيعه بداند و به أو زكات بدهد بعد معلوم شود شيعه نبوده بايد دوباره زكات بدهد .
( مسأله 1936 ) اگر طفل يا ديوانه أي از شيعه فقير بأشد انسان مىتواند به ولى أو زكات بدهد به قصد أين كه آنچه مىدهد ملك طفل يا ديوانه بأشد .
( مسأله 1937 ) اگر به ولى طفل و ديوانه دسترسى ندارد مىتواند خودش يا بوسيله يك نفر امين زكات را به مصرف طفل يا ديوانه برساند و بايد موقعى كه زكات به مصرف آنان مىرسد نيت زكات كند .
( مسأله 1938 ) به فقيرى كه گدائى مىكند مىشود زكات داد ، ولى به كسى كه زكات را در معصيت مصرف مىكند نبايد زكات داد .
( مسأله 1939 ) به كسى كه شراب خوار است و كسى كه معصيت كبيره را آشكارا بجا مىآورد يا نماز نمىخواند هر چند آشكارا نباشد احتياط واجب آنست كه زكات ندهند .
( مسأله 1940 ) به كسى كه بدهكار است و نمىتواند بدهى خود را بدهد اگر چه مخارج أو بر انسان واجب بأشد مىشود قرضش را از زكات داد .
( مسأله 1941 ) انسان نمىتواند مخارج كساني را كه مثل أولاد خرجشان بر أو واجب است از زكات بدهد ، ولى اگر مخارج آنان را ندهد ديگران مىتوانند به آنان زكات بدهند .

327