ناچار بأشد روزه اش باطل مىشود ولى اگر سهوا يا بي اختيار قئ كند اشكال ندارد .
( مسأله 1644 ) اگر در شب چيزى بخورد كه مىداند بواسطة خوردن آن در روز بي اختيار قئ مىكند احتياط واجب آنست كه روزه آن روز را قضا نمايد .
( مسأله 1645 ) اگر روزه دار بتواند از قئ كردن خوددارى كند ، چنانچه براى أو ضرر و مشقت نداشته بأشد بايد خوددارى نمايد .
( مسأله 1646 ) اگر مگس در گلوى روزه دار برود چنانچه ممكن بأشد بايد آن را بيرون آورد و روزه أو باطل نمىشود . ولى اگر بداند كه بواسطة بيرون آوردن آن قئ مىكند واجب نيست بيرون آورد و روزه أو صحيح است .
( مسأله 1647 ) اگر سهوا چيزى را فرو ببرد و پيش از رسيدن به شكم يادش بيايد كه روزه است بيرون آوردن آن لازم نيست و روزه أو صحيح است .
( مسأله 1648 ) اگر يقين داشته بأشد كه بواسطة آروغ زدن چيزى از گلو بيرون مىآيد بنابر احتياط نبايد عمدا آروغ بزند ولى اگر يقين نداشته بأشد اشكال ندارد .
( مسأله 1649 ) اگر آروغ بزند و چيزى در گلو يا دهانش بيايد بايد آن را بيرون بريزد و اگر بي اختيار فرو رود روزه اش صحيح است .
احكام چيزهائى كه روزه را باطل مىكند ( مسأله 1650 ) اگر انسان عمدا و از روى اختيار كارى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد روزه أو باطل مىشود و چنانچه از روى عمد نباشد اشكال ندارد ولى جنب اگر بخوابد و به تفصيلي كه در مساله ( 1624 ) گفته شد تا اذان صبح غسل نكند روزه أو باطل است .
( مسأله 1651 ) اگر روزه دار سهوا يكى از كارهائى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد و به خيال أين كه روزه اش باطل شده عمدا دوباره يكى از آنها را بجا آورد روزه أو باطل مىشود .

278