رآه ثابت شدن نجاست ( مسأله 121 ) نجاست هر چيزى از سه رآه ثابت مىشود :
( أول ) آن كه خود انسان يقين يا اطمينان كند كه آن چيز نجس است ، و اگر گمان داشته بأشد چيزى نجس است لازم نيست از آن اجتناب نمايد . بنابر أين غذا خوردن در قهوه خانه و ميهمانخانه هائى كه مردمان لا ابالى و كساني كه پاك و نجس را مراعاة نمىكنند در آنها غذا مىخورند ، اگر انسان يقين نداشته بأشد غذايى را كه براى أو آورده اند نجس است اشكال ندارد .
( دوم ) آن كه كسى كه چيزى در اختيار أو است بگويد آن چيز نجس است ، مثلا همسر يا خدمتكار انسان نسبت به ظرف يا چيز ديگرى كه در اختيار أو است بگويد نجس است در صورتي كه از گفته آنان اطمينان حاصل شود نجس مىباشد و در صورتي كه از قول آنها اطمينان حاصل نشود بنابر احتياط واجب اجتناب كند .
( سوم ) آن كه دو مرد عادل بگويند چيزى نجس است .
( مسأله 122 ) اگر به واسطه ندانستن مسأله نجس بودن و پاك بودن چيزى را نداند ، مثلا نداند فضله موش پاك است يا نه ، بايد مسأله را بپرسد ، ولى اگر با أين كه مسأله را مىداند در چيزى شك كند كه پاك است يا نه ، مثلا شك كند آن چيز خون است يا نه ، يا نداند كه خون پشه است يا خون انسان ، پاك مىباشد و جستجو كردن يا پرسيدن لازم نيست .
( مسأله 123 ) چيز نجسى كه انسان شك دارد پاك شده يا نه نجس است و چيز پاك را اگر شك كند نجس شده يا نه ، پاك است ، و در صورتي كه بتواند نجس بودن يا پاك بودن آن را بفهمد لازم نيست جستجو كند .
( مسأله 124 ) اگر بداند يكى از دو ظرف يا دو لباسى كه از هر دوى آنها استفاده مىكند نجس شده و نداند كدام است ، بايد از هر دو اجتناب كند ولى اگر مثلا نمىداند لباس خودش نجس شده يا لباسى كه از تصرف أو خارج بوده و مال ديگرى مىباشد لازم نيست از لباس خودش اجتناب نمايد .

23