كه در وقت حيض ، بر او حرام بوده - مانند توقف در مسجد و مس خط قرآن - تا غسل نكند بر او حلال نمىشود .
مسأله 474 - اگر آب براى وضو و غسل ، كافى نباشد و به اندازه‌اى باشد كه بتواند ، يا غسل كند وضو بگيرد ، بايد غسل كند و بدل از وضو تيمم نمايد . و اگر فقط براى وضو كافى باشد ، بايد وضو بگيرد و عوض غسل تيمم نمايد و اگر براى هيچ يك از آنها آب ندارد ، بايد دو تيمم كند يكى بدل از غسل و ديگرى بدل از وضو .
مسأله 475 - نمازهاى يوميه‌اى كه در حال حيض نخوانده ، قضا ندارد ولى روزه‌هاى واجب را بايد قضا نمايد .
مسأله 476 - هر گاه وقت نماز داخل شود و بداند كه اگر نماز را تأخير بيندازد حائض مىشود ، بايد فورا نماز بخواند .
مسأله 477 - اگر زن نماز را تأخير بيندازد و از اول وقت به اندازه خواندن يك نماز با طهارت از حدث بگذرد و حائض شود بنابر احتياط واجب بايد قضاى آن نماز را بجا آورد ولى در تند خواندن و كند خواندن و چيزهاى ديگر بايد ملاحظه حال خود را بكند مثلا زنى كه مسافر نيست اگر در اول ظهر نماز نخواند ، قضاى آن در صورتى واجب مىشود كه به مقدار خواندن چهار ركعت نماز از اول ظهر بگذرد و حائض شود و براى كسى كه مسافر است گذشتن وقت به مقدار خواندن دو ركعت كافيست .
مسأله 478 - اگر حائض در آخر وقت نماز از خون پاك شود و به اندازه غسل و وضو و مقدمات ديگر نماز - مانند تهيه كردن لباس يا آب كشيدن آن - و خواندن يك ركعت يا بيشتر از يك ركعت ، وقت داشته باشد ، بايد نماز را بخواند و اگر نخواند ، بايد قضاى آن را بجا آورد . بلكه اگر فقط به اندازه يك ركعت نماز با طهارت از حدث وقت داشته باشد ، احتياط لازم خواندن نماز با طهارت است - اگر چه به قدر تهيه ساير مقدمات وقت نداشته باشد - و اگر نخواند قضاء آن را بجا آورد .
مسأله 479 - اگر حائض - بعد از پاك شدن - به اندازه غسل و وضو وقت

78