كه با شهوت بوده يا نه ، يا بعد از بيرون آمدن ، بدن سست شده يا نه ، چنانچه پيش از بيرون آمدن آن آب ، وضو داشته احتياط مستحب آنست كه غسل كند و وضو لازم نيست و اگر وضو نداشته غسل واجب نيست و احتياط مستحب است ، و واجب است وضو بگيرد و اگر بداند آنچه خارج شده يا بول است يا منى و قبلا وضو داشته بايد جمع بين غسل و وضو نمايد و اگر وضو نداشته غسل لازم نيست و وضو كافى است .
مسأله 354 - مستحب است انسان بعد از بيرون آمدن منى بول كند . و اگر بول نكند و بعد از غسل رطوبتى از او بيرون آيد ، كه نداند منى است يا رطوبت ديگر ، حكم منى دارد .
مسأله 355 - اگر انسان جماع كند و به اندازه ختنه گاه يا بيشتر داخل شود - در زن باشد يا در مرد ، در قبل باشد يا در دبر ، بالغ باشند يا نا بالغ - هر دو جنب مىشوند . اگر چه منى هم بيرون نيايد .
مسأله 356 - اگر شك كند كه به مقدار ختنه گاه داخل شده يا نه ، غسل بر او واجب نيست .
مسأله 357 - اگر نعوذ بالله حيوانى را وطئ كند ، يعنى با او نزديكى نمايد و منى از او بيرون آيد غسل تنها كافى است و اگر منى بيرون نيايد ، چنانچه پيش از وطئ وضو داشته باز هم غسل تنها كافيست و اگر وضو نداشته احتياط واجب آنست كه غسل كند و وضو هم بگيرد .
مسأله 358 - اگر منى از جاى خود حركت كند و بيرون نيايد ، يا انسان شك كند كه منى از او بيرون آمده يا نه ، غسل بر او واجب نيست .
مسأله 359 - كسى كه نمىتواند غسل كند ولى تيمم برايش ممكن است ، بعد از داخل شدن وقت نماز هم مىتواند با عيال خود نزديكى كند .
مسأله 360 - اگر در لباس خود منى ببيند و بداند كه از خود او است و براى آن غسل نكرده ، بايد غسل كند و نمازهائى را كه يقين دارد و بعد از بيرون آمدن منى خوانده قضا كند ، ولى نمازهائى را كه احتمال مىدهد ، بعد از بيرون آمدن آن منى خوانده ، لازم نيست قضا نمايد .

60