از يكديگر اجازه بگيرند و اگر اجازه نداده باشد - چه گفته باشد كه همه با هم به وصيت عمل كنند ، يا نگفته باشد - بايد با نظر يكديگر به وصيت عمل نمايند و اگر حاضر نشوند كه با يكديگر به وصيت عمل كنند ، حاكم شرع آنان را مجبور مىكند و اگر اطاعت نكنند ، بجاى آنان ديگران را معين مىنمايد .
مسأله 2715 - اگر انسان از وصيت خود بر گردد مثلا بگويد ثلث مالش را به كسى بدهند بعد بگويد به او ندهند وصيت باطل مىشود و اگر وصيت خود را تغيير دهد ، مثل آن كه قيمى براى بچه‌هاى خود معين كند ، بعد ديگرى را بجاى او قيم نمايد ، وصيت اولش باطل مىشود و بايد به وصيت دوم او عمل نمايند .
مسأله 2716 - اگر كارى كند كه معلوم شود از وصيت خود برگشته مثلا خانه‌اى را كه وصيت كرده به كسى بدهند ، بفروشد يا ديگرى را براى فروش آن وكيل نمايد وصيت باطل مىشود .
مسأله 2717 - اگر وصيت كند چيز معينى را به كسى بدهند ، بعد وصيت كند كه نصف همان را به ديگرى بدهند بايد آن چيز را دو قسمت كنند و به هر كدام از آن دو نفر يك قسمت آن را بدهند .
مسأله 2718 - اگر كسى در مرضى كه به آن مرض مىميرد ، مقدارى از مالش را به كسى ببخشد و وصيت كند كه بعد از مردن او هم مقدارى به كس ديگر بدهند ، آنچه بخشيده از اصل خارج مىشود و آنچه وصيت كرده اگر بيشتر از ثلث نباشد ، يا اگر بيشتر است و ورثه اجازه بدهند ، به وصيت او عمل مىشود و اگر آنچه وصيت كرده بيشتر از ثلث باشد و ورثه هم اجازه ندهند ، بايد تا مقدار ثلث تركه او به وصيتش عمل شود .
مسأله 2719 - اگر وصيت كند كه ثلث مال او را نفروشند و عايدى آن را به مصرفى برسانند ، بايد مطابق گفته او عمل نمايند .
مسأله 2720 - اگر در مرضى كه به آن مرض مىميرد ، بگويد : مقدارى به كسى بدهكار است ، چنانچه متهم باشد كه براى ضرر زدن به ورثه گفته است ، بايد مقدارى را كه معين كرده از ثلث او بدهند و اگر متهم نباشد و كسى هم منكر گفته او نشود بايد

462