مىشود و بايد به مقدارى كه در احكام طلاق گفته مىشود عده وفات نگه دارد و در اصطلاح به چنين شخصى مرتد فطرى مىگويند .
مسأله 2459 - مردى كه از پدر و مادر غير مسلمان به دنيا آمده و مسلمان شده اگر پيش از نزديكى با عيالش مرتد شود و يا زنش يائسه باشد عقد او باطل مىگردد . و اگر بعد از نزديكى مرتد شود ، و زن او در سن زنانى باشد كه حيض مىبينند بايد آن زن به مقدار عده طلاق كه در احكام طلاق گفته مىشود عده نگهدارد ، پس اگر پيش از تمام شدن عده ، شوهر او مسلمان شود عقد باقى و اگر نه باطل است و در اصطلاح به چنين شخصى مرتد ملى مىگويند .
مسأله 2460 - اگر زن در عقد با مرد شرط كند كه او را از شهرى بيرون نبرد و مرد هم قبول كند ، نبايد زن را از آن شهر بدون رضايت او بيرون ببرد .
مسأله 2461 - اگر زن انسان از شوهر سابقش دخترى داشته باشد ، انسان مىتواند آن دختر را براى پسر خود كه از آن زن نيست عقد كند و نيز اگر دخترى را براى پسر خود عقد كند ، مىتواند با مادر ن دختر ازدواج نمايد .
مسأله 2462 - اگر زنى از زنا آبستن شود ، در صورتى كه خود آن زن ، يا مردى كه با او زنا كرده ، يا هر دوى آنان مسلمان باشند ، براى آن زن جايز نيست بچه را سقط كند .
مسأله 2463 - اگر كسى با زنى كه شوهر ندارد و در عده كسى هم نيست زنا كند ، چنانچه بعد او را عقد كند و بچه از آنان پيدا شود ، در صورتى كه ندانند از نطفه حلال است يا حرام ، آن بچه حلال زاده است .
مسأله 2464 - اگر مرد نداند كه زن در عده است يا نداند كه عقد در عده حرام است و با او ازدواج كند ، چنانچه زن هم نداند و بچه‌اى از آنان به دنيا آيد ، حلال زاده است و شرعا فرزند هر دو مىباشد ولى اگر زن مىدانسته كه در عده است و مىدانسته كه عقد در عده حرام است شرعا بچه ، فرزند پدر است و در هر دو صورت عقد آنان باطل است و به يكديگر حرام مىباشند .
مسأله 2465 - اگر زن بگويد يائسه‌ام نبايد حرف او را قبول كرد ولى اگر

415