است ، ولى آبى كه بدستور طبيب از جو مىگيرند و به آن ماء الشعير مىگويند ، پاك مىباشد .
11 - عرق حيوان نجاستخوار مسأله 117 - بنابر احتياط واجب بايد از عرق شتر نجاستخوار و هر حيوانى كه به خوردن نجاست انسان عادت كرده اجتناب كرد مسأله 118 - عرق جنب از حرام پاك است چه در حال جماع بيرون آيد يا بعد از آن ، از مرد باشد يا از زن از زنا باشد يا از لواط يا از وطئ و نزديكى كردن با حيوانات يا استمناء ( و استمناء آنست كه انسان با خود كارى كند كه منى از او بيرون آيد ) لكن بنابر احتياط واجب با بدن يا لباسى كه آلوده به آن است نمىشود نماز خواند مسأله 119 - اگر انسان در موقعى كه نزديكى با زن حرام است مثلا در روزه ماه رمضان ، با زن خود نزديكى كند ، بنابر احتياط واجب نبايد با بدن و لباسى كه آلوده به آن عرق است نماز بخواند مسأله 120 - اگر جنب از حرام عوض غسل تيمم نمايد و بعد از تيمم عرق كند ، تا عذر او باقى است عرق او پاك است .
مسأله 121 - اگر كسى از حرام جنب شود و بعد با حلال خود نزديكى كند احتياط واجب آنست كه با لباس يا بدن آلوده به عرق خود نماز نخواند و اگر اول از حلال جنب شده و بعد از حرام ، نماز خواندن با آن مانع ندارد .
راه ثابت شدن نجاست مسأله 122 - نجاست هر چيز از سه راه ثابت مىشود : اول - آن كه خود انسان يقين يا اطمينان كند چيزى نجس است ، و اگر گمان داشته باشد چيزى نجس است ، لازم نيست از آن اجتناب نمايد . بنابر اين غذا خوردن در قهوه خانه‌ها و مهمانخانه‌هائى كه مردمان لا ابالى و كسانى كه پاكى و نجسى را مراعات نمىكنند در آنها غذا مىخورند ، اگر انسان يقين يا اطمينان نداشته باشد ، غذائى را كه براى او آورده‌اند نجس است ، اشكال ندارد دوم - آن كه كسى كه چيزى در اختيار او است

22