نشسته را رها كند و دو ركعت كسرى نماز را بخواند و نماز را هم دوباره بجا آورد .
مسأله 1235 - اگر شك كند نماز احتياطى را كه بر او واجب بوده بجا آورده يا نه ، چنانچه وقت نماز گذشته به شك خود اعتنا نكند و اگر وقت دارد در صورتى كه مشغول كار ديگرى نشده و از جاى نماز برنخاسته و كارى هم - مثل پشت كردن به قبله كه نماز را باطل مىكند - انجام نداده ، بايد نماز احتياط را بخواند و اگر مشغول كار ديگرى شده يا كارى كه نماز را باطل مىكند بجا آورده ، يا بين نماز و شك او زياد طول كشيده احتياط واجب آنست كه نماز احتياط ، را بجا آورد و نماز را هم دوباره بخواند .
مسأله 1236 - اگر در نماز احتياط ، ركنى را زياد كند ، يا مثلا بجاى يك ركعت دو ركعت بخواند ، نماز احتياط باطل مىشود ، و بايد دوباره نماز احتياط را بخواند و اصل نماز را هم اعاده نمايد .
مسأله 1237 - موقعى كه مشغول نماز احتياط است اگر در يكى از افعال آن شك كند ، چنانچه محل آن نگذشته ، بايد بجا آورد و اگر محلش گذشته ، بايد به شك خود اعتنا نكند ، مثلا اگر شك كند كه حمد خوانده يا نه ، چنانچه به ركوع نرفته بايد بخواند و اگر به ركوع رفته ، بايد به شك خود اعتنا نكند .
مسأله 1238 - اگر در شماره ركعتهاى نماز احتياط شك كند ، چنانچه طرف بيشتر شك نماز را باطل مىكند ، بايد بنا را بر كمتر بگذارد و اگر طرف بيشتر شك نماز را باطل نمىكند ، بايد بنا را بر بيشتر بگذارد و در هر دو صورت بعد از تمام شدن نماز احتياط ، اصل نماز را نيز بنابر احتياط دوباره بخواند مثلا موقعى كه مشغول خواندن دو ركعت نماز احتياط است ، اگر شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت ، چون طرف بيشتر شك نماز را باطل مىكند ، بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده و اگر شك كند كه يك ركعت خوانده يا دو ركعت ، چون طرف بيشتر شك نماز را باطل نمىكند بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده است . و اصل نماز را نيز اعاده نمايد .
مسأله 1239 - اگر در نماز احتياط چيزى كه ركن نيست سهوا كم يا زياد

216