كند اما اگر چيز ديگرى عورت او را نپوشانده و لباس را هم نمىتواند آب بكشد يا عوض كند و به قدر تبديل يا تطهير و درك يك ركعت وقت ندارد مختار است در همان لباس نماز بخواند يا لباس را بيرون آورد و به دستورى كه براى برهنگان گفته شد نماز را تمام كند ولى چنانچه طورى است كه اگر لباس را آب بكشد يا عوض كند ، نماز به هم مىخورد و بواسطه سرما و مانند آن نمىتواند لباس را بيرون آورد ، بايد با همان حال نماز را تمام كند و نمازش صحيح است .
مسأله 814 - كسى كه در تنگى وقت مشغول نماز است ، اگر در بين نماز بدن او نجس شود و پيش از آن كه چيزى از نماز را با نجاست بخواند ملتفت شود كه نجس شده ، يا بفهمد بدن او نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده يا از پيش نجس بوده ، در صورتى كه آب كشيدن بدن نماز را به هم نمىزند ، بايد آب بكشد و اگر نماز را به هم مىزند و به قدر تطهير و درك يك ركعت وقت ندارد ، بايد با همان حال نماز را تمام كند و نماز او صحيح است .
مسأله 815 - كسى كه در پاك بودن بدن يا لباس خود شك دارد ، چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد كه بدن يا لباسش نجس بوده ، نماز او صحيح است .
مسأله 816 - اگر لباس را آب بكشد و يقين كند كه پاك شده است و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاك نشده نمازى را كه خوانده صحيح است .
مسأله 817 - اگر خونى در بدن يا لباس خود به بيند و يقين كند كه از خونهاى نجس نيست ، مثلا يقين كند كه خون پشه است ، چنانچه بعد از نماز بفهمد از خونهائى بوده كه نمىشود با آن نماز خواند ، نماز او صحيح است .
مسأله 818 - اگر يقين كند خونى كه در بدن يا لباس او است خون نجسى است كه نماز با آن صحيح است ، مثلا يقين كند خون زخم و دمل است ، چنانچه بعد از نماز بفهمد خونى بوده كه نماز با آن باطل است ، احتياط واجب آنست كه نماز را دوباره بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد .
مسأله 819 - اگر نجس بودن چيزى را فراموش كند و بدن يا لباسش با رطوبت به آن برسد و در حال فراموشى نماز بخواند و بعد از نماز يادش بيايد ، نماز او

144