سوم - در موقع سر بريدن ، صورت و دست و پا و شكم حيوان رو به قبله باشد و كسى كه مىداند بايد رو به قبله سر ببرد ، اگر عمدا حيوان را رو به قبله نكند ، حيوان حرام مىشود . ولى اگر فراموش كند ، يا مسأله را نداند ، يا قبله را اشتباه كند ، يا نداند قبله كدام طرف است ، يا نتواند حيوان را رو به قبله كند ، اشكال ندارد .
چهارم - وقتى مىخواهد سر حيوان را ببرد ، يا كارد به گلويش بگذارد ، به نيت سر بريدن نام خدا را ببرد و همين قدر كه بگويد بسم الله يا الحمد لله يا الله اكبر كافى است و اگر بدون قصد سر بريدن نام خدا را ببرد ، آن حيوان پاك نمىشود و گوشت آن هم حرام است و همچنين است اگر از روى جهل به مسأله نام خدا را نبرد ، ولى اگر از روى فراموشى نام خدا را نبرد ، اشكال ندارد .
پنجم - حيوان بعد از سر بريدن حركتى بكند اگر چه مثلا چشم يا دم خود را حركت دهد ، يا پاى خود را به زمين زند و يا آن كه به اندازه معمول خون از بدنش بيرون آيد .
دستور كشتن شتر مسأله 2604 - در تذكيه شتر علاوه بر پنج شرطى كه براى سر بريدن حيوانات گفته شد ، بايد كارد يا چيز ديگرى را كه از آهن و برنده باشد ، در گودى بين گردن و سينه‌اش فرو كنند .
مسأله 2605 - وقتى مىخواهند كارد را به گردن شتر فرو ببرند ، بهتر است كه شتر ايستاده باشد ولى اگر در حالى كه زانوها را به زمين زده ، يا به پهلو خوابيده و دست و پا و سينه‌اش رو به قبله است ، كارد را در گودى گردنش فرو كنند اشكال ندارد .
مسأله 2606 - اگر بجاى اين كه كارد در گودى گردن شتر فرو كنند سر آن را ببرند ، يا گوسفند و گاو و مانند اينها را مثل شتر كارد در گودى گردنشان فرو كنند ، گوشت آنها حرام و بدن آنها نجس است ولى اگر چهار رگ شتر را ببرند و تا زنده است كارد در گودى گردنش فرو كنند ، گوشت آن حلال و بدن آن پاك است و نيز اگر كارد در گودى گردن گاو يا گوسفند و مانند اينها فرو كنند و تا زنده است سر آن را بدستورى كه قبلا گفته شد ببرند حلال و پاك مىباشد .

440