شده ، چنانچه تصديق او ممكن باشد ، نمىتواند با آن مرد ازدواج كند و اگر بعد از عقد بگويد ، مثل صورتى است كه مرد بعد از عقد بگويد كه زن بر او حرام است و حكم آن در مسأله پيش گفته شد .
مسأله 2505 - شيردادنى كه علت محرم شدن است به دو چيز ثابت مىشود :
اول - خبر دادن عده‌اى كه انسان از گفته آنان يقين يا اطمينان پيدا كند .
دوم - شهادت دو مرد عادل يا چهار زن عادله ، ولى بايد شرائط شير دادن را هم بگويند مثلا بگويند : ما ديده‌ايم كه فلان بچه بيست و چهار ساعت از پستان فلان زن شير خورده و چيزى هم در بين نخورده و همچنين ساير شرائط را كه در مسأله 2483 گفته شد شرح دهند .
مسأله 2506 - اگر شك كنند بچه به مقدارى كه علت محرم شدن است شير خورده يا نه ، يا گمان داشته باشند كه به آن مقدار شير خورده ، بچه به كسى محرم نمىشود ولى بهتر آنست كه احتياط كنند .
احكام طلاق مسأله 2507 - مردى كه زن خود را طلاق مىدهد ، بايد بالغ و عاقل باشد و به اختيار خود طلاق دهد و اگر او را مجبور كنند كه زنش را طلاق دهد ، طلاق باطل است . و نيز بايد قصد طلاق داشته باشد ، پس اگر صيغه طلاق را به شوخى بگويد صحيح نيست .
مسأله 2508 - زن بايد در وقت طلاق از خون حيض و نفاس پاك باشد و شوهرش در آن پاكى با او نزديكى نكرده باشد و تفصيل اين دو شرط در مسائل آينده گفته مىشود .
مسأله 2509 - طلاق دادن زن در حال حيض يا نفاس در سه صورت صحيح است اول - آن كه شوهرش بعد از ازدواج با او نزديكى نكرده باشد .
دوم - آن كه معلوم باشد آبستن است و اگر معلوم نباشد و شوهر در حال حيض طلاقش بدهد ، بعد بفهمد آبستن بوده احتياط مستحب آنست كه دوباره او را

423