بعد از آن مدت ديگر نجاستخوار به آن نگويند ، نگذارند نجاست بخورد و خوراك پاك بر آن بدهند - و بنابر احتياط مستحب بايد شتر نجاستخوار را چهل روز و گاو را سى روز و گوسفند را ده روز و مرغابى را هفت يا پنج روز و مرغ خانگى را سه روز ، از خوردن نجاست جلوگيرى كنند و غذاى پاك به آنها بدهند و اگر بعد از اين مدت باز هم نجاستخوار به آنها گفته شود واجب است تا مدتى كه بعد از آن مدت ديگر نجاستخوار به آنها نگويند آنها را از خوردن نجاست جلوگيرى نمايند .
11 - غائب شدن مسلمان مسأله 227 - اگر بدن يا لباس مسلمان يا چيز ديگرى كه مانند ظرف و فرش در اختيار او است نجس شود و آن مسلمان غائب گردد با شش شرط پاك است :
اول - آن كه آن مسلمان چيزى كه بدن يا لباسش را نجس كرده ، نجس بداند پس اگر مثلا لباسش به عرق جنب از حرام آلوده شود و آن را نجس نداند ، بعد از غائب شدن او نمىشود آن لباس را پاك دانست .
دوم - آن كه بداند بدن يا لباسش به چيز نجس رسيده است .
سوم - آن كه انسان ببيند آن چيز را در كارى كه شرط آن پاكى است استعمال مىكند مثلا ببيند با آن لباس نماز مىخواند .
چهارم - آن كه آن مسلمان بداند شرط كارى كه با آن چيز انجام مىدهد پاكى است ، پس اگر مثلا نداند كه بايد لباس نمازگزار پاك باشد ، و با لباسى كه نجس شده نماز بخواند ، نمىشود آن لباس را پاك دانست .
پنجم - آن كه انسان احتمال دهد آن مسلمان چيزى را كه نجس شده آب كشيده است ، پس اگر يقين داشته باشد كه آب نكشيده ، نبايد آن چيز را پاك بداند . و نيز اگر نجس و پاك در نظر آن مسلمان فرق نداشته باشد ، پاك دانستن آن چيز محل اشكال است .
ششم - آن كه بنابر احتياط واجب آن مسلمان بالغ باشد .

39